Διδακτικός σκοπός του αντικειμένου είναι να χρησιμοποιηθεί από τον διδάσκοντα, τον ερευνητή ή τον δημιουργό, προκειμένου, θέτοντας τα κατάλληλα ιστορικά «ερωτήματα» να προβεί σε πρωτότυπες δημιουργίες και έγκυρες ιστορικές ερμηνείες. Ειδικότερα, αναφορικά με τη διδακτική του χρήση, ο διδάσκων μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως άμεση ιστορική πηγή για την επoχή του Μεσοπολέμου (1919-1939) και τις πολιτικές εξελίξεις στην ελληνική πολιτική σκηνή μετά τη μικρασιατική καταστροφή και στη σκιά του Εθνικού Διχασμού. Η άνοδος του κόμματος των Φιλελευθέρων, το πολιτικό προσωπικό που συσπείρωσε και εξέφρασε, η σύγκρουση με το Παλάτι και το καθεστωτικό ζήτημα, ο ρόλος και οι πολιτικές πρωτοβουλίες του Γ. Καφαντάρη μετά τη μικρασιατική καταστροφή, η ρήξη με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και η αντίθεσή του στο «Ιδιώνυμο», η ελληνοτουρκική προσέγγιση, η οικονομική κρίση του ΄29 και η εκλογική ήττα των Φιλελευθέρων το 1932, το Κόμμα των Προοδευτικών Φιλελευθέρων, η μεταξική δικτατορία, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή, η Αντίσταση και η έκρηξη του Εμφυλίου αποτελούν σταθμούς της νεότερης ελληνικής ιστορίας στους οποίους ο Γ. Καφαντάρης είχε ενεργό συμμετοχή. Συνεπώς, το μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να επιλεγεί και να χρησιμοποιηθεί από τον διδάσκοντα, για να αναδείξει διαφορετικές σημαντικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα. Προσφέρεται για εφαρμογές ομαδοσυνεργατικής και ανακαλυπτικής διδασκαλίας σε ομάδες, για δημιουργική έκφραση, είτε κειμενικά είτε σχεδιαστικά, για ερευνητική προσέγγιση, μέσα από τη συγκέντρωση, επεξεργασία και ανάλυση ιστορικών πληροφοριών, για αναζήτηση άλλου σχετικού οπτικού ιστορικού υλικού (πχ. ντοκιμαντέρ, εφημερίδες-πρωτοσέλιδα, γελοιογραφίες, σκίτσα). Ειδικότερα, το σκίτσο ως τρόπος άσκησης πολιτικής κριτικής, ο οπτικός γραμματισμός, η δύναμη της Τέχνης αλλά και τα μεταδεδομένα που παράγει το έργο τόσο στους συγχρόνους όσο και στους μεταγενεστέρους, συνιστούν ιδεώδη πεδία. Το μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών (Α.Π.Σ.) για το Γυμνάσιο και το Λύκειο στο μάθημα της Ιστορίας, αναφορικά κυρίως με τις πολιτικές συνέπειες και ανακατατάξεις που επέφερε η μικρασιατική καταστροφή κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου αλλά και τα γεγονότα που οδήγησαν στον ελληνικό εμφύλιο μετά την Απελευθέρωση και το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Δεκεμβριανά, 1946). Ο διδάσκων, ενεργοποιώντας τη φαντασία του, επιστρατεύοντας τις δεξιότητες και τις γνώσεις του και έχοντας στόχο την καλλιέργεια αξιών, ιστορικής συνείδησης και συνεργατικής αρετής, δύναται να εκμεταλλευτεί το μαθησιακό αντικείμενο με τη δύναμη της Τέχνης, με σεβασμό στην ιστορικότητα του μαθησιακού αντικειμένου και εμπιστοσύνη στις δυνατότητες των μαθητών του. Η διαθεματικότητα επίσης μπορεί να λειτουργήσει στα πεδία της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, της Κοινωνιολογίας, της Τοπικής Ιστορίας και των ΤΠΕ.