Πρόκειται για σχέδιο του Jacques Carrey, που αναπαριστά το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα. Τα αετώματα του Παρθενώνα φιλοτεχνήθηκαν από τον κορυφαίο γλύπτη της αρχαιότητας, Φειδία γύρω στα 437-432 π.Χ. Το ανατολικό αέτωμα ήταν αφιερωμένο στη γέννηση της Αθηνάς και το δυτικό αέτωμα στον αγώνα της θεάς Αθηνάς και του θεού Ποσειδώνα για την προστασία της πόλης της Αθήνας. Στο συγκεκριμένο σχέδιο του ανατολικού αετώματος διακρίνεται μέρος του τέθριππου άρματος του θεού Ήλιου που αναδύεται από τη θάλασσα. Τα κύματα της θάλασσας φτάνουν μέχρι το ύψος του λαιμού των αλόγων. Δίπλα στο άρμα βρίσκεται γυμνός και ξαπλωμένος πάνω σε δέρμα θηρίου ο θεός Διόνυσος, ο οποίος με το κομμένο χέρι του κρατούσε ένα κάνθαρο, αγγείο για κρασί. Κάποιοι μελετητές πιστεύουν πως πρόκειται για τον Ηρακλή και το δέρμα είναι η περίφημη λεοντή. Είναι το μόνο από τα εναέτια γλυπτά που διατήρησε το κεφάλι του. Δίπλα αναπαριστώνται καθιστές η Περσεφόνη και η Δήμητρα. Φορούν πέπλο και ιμάτιο πλούσια σε πτυχές. Ακολουθεί η Ήβη. Κινείται στραμμένη προς τα αριστερά, ενώ σε σχέδια του αετώματος φαίνεται να γυρίζει το κεφάλι της προς το μέσο του αετώματος, για να δει τη γέννηση της Αθηνάς. Φοράει πέπλο που φτάνει ως τα πόδια της και ιμάτιο που ανεμίζει προς τα πίσω, τονίζοντας την κίνηση. Το πόδι της προβάλλει ολόκληρο μέσα από το άνοιγμα του ρούχου, γι' αυτό και λέγεται «φαινομηρίς». Τα κεφάλια στα γλυπτά της Περσεφόνης, της Δήμητρας και της Ήβης έχουν αφαιρεθεί. Τα περισσότερα γλυπτά του ανατολικού αετώματος βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Κεντρικές μορφές του ανατολικού αετώματος του Παρθενώνα είναι ο Δίας και η Αθηνά. Σύμφωνα με το μύθο η Αθηνά ήταν κόρη του Δία και της Μήτιδας. Όταν η Μήτιδα ήταν έγκυος, ο Δίας προειδοποιήθηκε ότι θα γεννούσε αγόρι το οποίο θα του έπαιρνε την εξουσία. Ο Δίας καταβρόχθισε τη Μήτιδα και επειδή ένιωθε ο ίδιος φριχτούς πόνους την ώρα της γέννας, διέταξε τον Ήφαιστο να του δώσει μια τσεκουριά. Ξεπετάχθηκε τότε από το κεφάλι του η θεά Αθηνά με πανοπλία. Ο Jacques Carrey ήταν βασιλικός ζωγράφος της αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ΄, που συνόδευσε το 1674 το Μαρκήσιο Olier de Nointel στην Αθήνα και αποτύπωσε σε χαρτί με κόκκινη κιμωλία τα γλυπτά του Παρθενώνα. Το εικονιζόμενο σχέδιο δημοσιεύτηκε το 1816 στο βιβλίο των Άγγλων φιλέλληνων περιηγητών J.Stuart και Ν. Revett, που κατέγραψαν τις αρχαιότητες της Αθήνας κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Τα σχέδια του Jacques Carrey αποδείχθηκαν σημαντικά για τη γνώση και αποτίμηση του συνολικού έργου, καθώς τα γλυπτά είχαν υποστεί σημαντική καταστροφή τόσο λόγω του χρόνου όσο και της αμέλειας των Τούρκων για τις ελληνικές αρχαιότητες, των πολέμων και του θρησκευτικού φανατισμού.