Εκτός από τη διερεύνηση των πραγματολογικών της στοιχείων - ιστορία του χώρου, προσέγγιση ενός, κορινθιακού ρυθμού, ναού του Δία που συνδέεται και με τη λατρεία του Ήλιου των ρωμαϊκών χρόνων και περιγραφή των ανθρώπινων τύπων που απεικονίζονται - η εικόνα μπορεί να αξιοποιηθεί προς δυο, επιπλέον, κατευθύνσεις, οι οποίες συναντώνται στο πεδίο της πρόσληψης της αρχαιότητας και των αρχαίων μνημείων, άλλοτε και τώρα. Από τη μια μεριά το Μπάαλμπεκ - χώρος που ανακηρύχθηκε το 1984 Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την Ουνέσκο - βρίσκεται σε μια ταραγμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής όπου η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί καθημερινό διακύβευμα. Από την άλλη είναι εμφανής στην εικόνα η αντίληψη που υπήρχε στο παρελθόν, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού, ρομαντικού περιηγητισμού, ο οποίος ερμήνευε και τις προσλήψεις των μνημείων από τους ντόπιους, πως οι αρχαίοι αυτοί ναοί είναι μεγαλειώδεις κατασκευές που ξεφεύγουν από τα ανθρώπινα μέτρα, γεγονός που υποδηλώνεται και από την προβολή της σύγκρισης της ανθρώπινης με τη μνημειακή κλίμακα. Προτείνεται, λοιπόν, να αναδειχθούν αυτές οι παράμετροι μέσα από συνεργατικές μαθητικές εργασίες, γραπτές, προφορικές ή ψηφιακές που θα μελετούν την έννοια και τη σημασία του θεσμού του Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, καθώς και την πρόσληψη της αρχαιότητας από τους ανθρώπους στην Ευρώπη και στην Ανατολή.