Στη φωτογραφία εικονίζεται η διαδικασία του λιχνίσματος, δηλαδή ο αποχωρισμός του καρπού των σιτηρών από τα άχυρα μετά το αλώνισμα. Οι λιχνιστές κρατούσαν ειδικό ξύλινο εργαλείο, το θρινάκι, και πετούσαν ψηλά το αλωνικό, ο αέρας έπαιρνε το ελαφρύ άχυρο, ενώ ο καρπός σωριαζόταν στα πόδια τους. Η διαδικασία του λιχνίσματος κρατούσε πολλή ώρα, ανάλογα με την ένταση του αέρα. Αν υπήρχε άπνοια περιμένανε τη νύχτα. Ύστερα κοσκίνιζαν τον καρπό, για να φύγουν τα σκύβαλα, δηλαδή οι κόνδυλοι των σταχυών που δεν τους έπαιρνε ο αέρας και όλα τα χοντράδια ή τυχόν πετρούλες και κόπρανα των ζώων. Για τη δουλειά αυτή χρησιμοποιούσαν το δριμόνι, ένα μεγάλο κόσκινο με διάμετρο ένα μέτρο. Με το κοσκίνισμα ο καρπός έπεφτε χάμω σ’ ένα πανί, ενώ τα άχρηστα αντικείμενα τα πετούσαν μακριά. Η φωτογραφία τραβήχτηκε μεταξύ 1950 – 1955 από τη Βούλα Θεοχάρη Παπαϊωάννου, πιθανόν στην Πελοπόννησο ή τη Λαμία.
ΣΤΟΧΕΥΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ
ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ & ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ/ΜΑΘΗΤΩΝ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
