Ασπρόμαυρο αρνητικό – φωτογραφία του 1935 περίπου που παρουσιάζει ζωοπανήγυρη στην περιοχή της Μακεδονίας. Η φωτογραφία τραβηγμένη από κοντά αποτελεί έργο της επιφανούς λογοτέχνιδας και φωτογράφου Παπαδημητρίου Έλλης, η οποία παραχώρησε το φωτογραφικό της αρχείο στο Μουσείο Μπενάκη. Στη φωτογραφία διακρίνουμε τα «εκθέματα» και στο βάθος διακρίνεται κάποιο βουνό, γεγονός που μαρτυρεί ότι το πανηγύρι έγινε κοντά σε κάποια ορεινή ή ημιορεινή περιοχή. Όπως μαρτυρεί και η λέξη, πρόκειται για πανηγύρι, δηλαδή γλέντι πιθανόν στα πλαίσια κάποιας θρησκευτικής γιορτής που ταυτόχρονα συνδυαζόταν με το εμπόριο ζώων. Η ζωοπανήγυρις γινόταν σε χώρους ανοιχτούς και εύκολα προσβάσιμους σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Στο χώρο αυτό παρουσιάζονταν τα προς πώληση ή ανταλλαγή άλογα, μουλάρια, γάιδαροι, προβατίνες, κότες και κοκόρια και ότι άλλο ζώο ήθελες να βρεις. Οι χωρικοί της γύρω αλλά και πιο μακρινών περιοχών μετέφεραν τα προς πώληση ζώα τους και «έπιαναν» ένα μέρος για να τα εκθέσουν. Επειδή η χωρικοί συνήθως δεν είχαν χρήματα υπήρχε το καθεστώς της ανταλλαγής, της ολοκλήρωσης δηλαδή της δικαιοπραξίας με άλλα προϊόντα ίσης αξίας. Ο κάθε ένας αξιολογούσε το άλογό του και ζητούσε γι’ αυτό 2 ή 3 μουλάρια ή 5 γαϊδουράκια ή τόσα (π.χ. 1.000 γρόσια). Άρχιζε το παζάρεμα, επέστρεφαν και ξαναεπέστρεφαν οι ενδιαφερόμενοι επί πολλές μέρες μέχρι να πετύχουν οι δυο πλευρές την επιθυμητή τιμή. Στις δικαιοπραξίες αυτές σημειώνονταν πάρα πολλές παρεξηγήσεις και για την τήρηση της τάξης περιπολούσαν οι χωροφύλακες. Όταν ο ήλιος έπεφτε… Ο κόσμος αραίωνε… οι έμποροι κατέφευγαν στα γύρω χάνια. Εκεί τους περίμενε η θαλπωρή του τζακιού, ζεστό φαγητό και η διασκέδαση.