Το «ανοιχτό γράμμα για το γλωσσικό ζήτημα» (β΄ μέρος) του Μανόλη Τριανταφυλλίδη μπορεί να αξιοποιηθεί διδακτικά : Α) στη Νεοελληνική Γλώσσα και συγκεκριμένα: η ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύεται στον τύπο εκφράζοντας σκέψεις και συναισθήματα, επιχειρήματα και προτάσεις από τον γράφοντα επιδιώκει την επικοινωνία με πρόσωπα ή με κοινωνικές ομάδες, δέκτες των μηνυμάτων της, με στόχο την πληροφόρηση, την ενημέρωση ή τη διαμαρτυρία για προβλήματα και ζητήματα που προκύπτουν. Έτσι διαμορφώνεται ανάλογα το θεματικό περιεχόμενο και το ύφος της ενώ ακολουθεί τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της επιστολής σε σχέση με τη δομή της (ημερομηνία, προσφώνηση, περιεχόμενο, επιφώνηση). Το β΄ μέρος της ανοιχτής επιστολής του Μανόλη Τριανταφυλλίδη εντασσόμενο σε φύλλο εργασίας και συνοδευόμενο α) με σημειώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα πχ ποιοι ήταν οι: Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Κων/νος Κόντος, Γεώργιος Χατζιδάκις, Δημήτριος και Γρηγόριος Βερναρδάκης, Κρούμπαχερ, Τουμπ, Ντίτριχ, Μπρούκμαν, τι ήταν η γλωσσική μεταρρύθμιση κ. ά β) με ερωτήσεις κατανόησης του περιεχομένου πχ ποια ήταν η αφορμή για τη σύνταξη της επιστολής; Ποιος ο στόχος του δημιουργού της; σε ποιο ζήτημα αναφέρεται και με ποιον τρόπο; Επιχειρηματολογεί; τεκμηριώνει; Διαπιστώνει; αποκρούει τα αντίπαλα επιχειρήματα; καταθέτει προτάσεις; Ποια είναι η δική του ξεκάθαρη στάση απέναντι στο ζήτημα; γ) με δραστηριότητες που αφορούν το επικοινωνιακό πλαίσιο της ανοιχτής επιστολής πχ ποιο είναι το ύφος της επιστολής; Μπορείτε να εντοπίσετε τη λογική οργάνωση των μερών της; διαπιστώνετε σαφήνεια και ακρίβεια στη διατύπωση του περιεχομένου; Είναι η χρήση της γλώσσας κυριολεκτική; μπορεί να αποτελέσει διδακτικό υλικό με στόχους: α) να γνωρίσουν οι μαθητές το γλωσσικό ζήτημα και την ιστορία του και κυρίως τη σημασία του για τη γλωσσική πολιτική του ελληνικού κράτους και το ρόλο του στον γλωσσικό πολιτισμό της πατρίδας, β) να αντιληφτούν τη συσχέτιση του γλωσσικού με το εκπαιδευτικό πρόβλημα και μέσω αυτής να κατανοήσουν την παντοδυναμία της γλώσσας, και έτσι να μπορούν να αποτυπώσουν την άποψή τους για τη θαυμαστή λειτουργία της γλώσσας σε ένα γραπτό κείμενο (δοκίμιο ή άρθρο). Με αφορμή το επικοινωνιακό πλαίσιο της ανοιχτής επιστολής γνωρίζουν την επιστολή ως κειμενικό είδος με στόχο να μπορούν να συντάξουν μια επιστολή ανάλογη με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αποστολέα και του/της παραλήπτη/ριας (ηλικία, θέση, επάγγελμα, αξίωμα, μόρφωση, προσωπικότητα, συναισθήματα του καθενός), το σκοπό και το χρόνο συγγραφής της επιστολής, τη σχέση μεταξύ πομπού και δέκτη. Β) στην Αρχαιοελληνική γλώσσα και γραμματεία. Πολλές φορές ο εκπαιδευτικός καλείται να διαχειριστεί με τρόπο ουσιαστικό και να δώσει απαντήσεις στο ερώτημα που συχνά τίθεται από τους μαθητές «γιατί να διδασκόμαστε τα Αρχαία Ελληνικά;» Η ανοιχτή επιστολή του Μανόλη Τριανταφυλλίδη μπορεί να αποτελέσει την αφόρμηση για ένα εισαγωγικό μάθημα όπου οι μαθητές με την καθοδήγηση του διδάσκοντα, που προτείνει την κατάλληλη βιβλιογραφία, συγκεκριμένα άρθρα και δοκίμια, και την έγκυρη δικτυογραφία και δραστηριότητες διερευνητικής μάθησης γνωρίζουν και κατανοούν τον όρο «γλωσσικό ζήτημα», την ιστορία και τη σημασία του για την εξέλιξη και την καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας με στόχους : α) να αντιληφτούν πως η ορθολογική και ελκυστική διδασκαλία της Νέας Ελληνικής οδηγεί μεθοδικά και βαθμιαία στη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών, β) να κατανοήσουν πως η αρχαία ελληνική λογοτεχνία, όπως και κάθε λογοτεχνία είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Για παράδειγμα ο Κ. Π. Καβάφης, ο Γιώργος Σεφέρης γνώρισαν και διαχειρίστηκαν την αρχαία ελληνική λογοτεχνία καθώς σε μια συγκεκριμένη εποχή της, βρήκαν το υλικό για να δημιουργήσουν οι ίδιοι το δικό τους έργο. Μεταποίησαν έτσι το αρχαίο λογοτεχνικό υλικό προς όφελος της τέχνης τους, εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν, και γ) να συνειδητοποιήσουν πως η διδασκαλία της γλώσσας τους κάνει «μετόχους μια άλλης τάξεως γλωσσικής και λογοτεχνικής γνώσης και εμπειρίας».