Α) Αναθέτουμε στους μαθητές μας να εντοπίσουν στο διαδίκτυο αλλά και γύρω τους το σύμβολο του δικέφαλου αετού. Στη συνέχεια ανατρέχουν στη μυθολογία γι’ αυτό το παράξενο όν. Ήταν αυτό το σύμβολο των Βυζαντινών αυτοκρατόρων ή μήπως ο σταυρός με τα τέσσερα Β; Γιατί, λοιπόν, επικράτησε αυτό το σύμβολο; Β) Αναφέρουμε ότι ένα μεγάλο μέρος της γλυπτικής του Μυστρά (κιονόκρανα Αγίου Δημητρίου και Παντάνασσας, εντοιχισμένα μάρμαρα κ.ά.) είναι σε δεύτερη χρήση και προέρχεται από μνημεία της αρχαίας και μεσαιωνικής Σπάρτης. Τονίζουμε ότι αυτή είναι μια πολύ συνηθισμένη τακτική, ήδη από την αρχαιότητα, η επαναχρησιμοποίηση, δηλαδή, των καταλοίπων του παρελθόντος, με ή χωρίς επεξεργασία, προκειμένου να προσαρμοσθούν στις νέες ανάγκες που προκύπτουν και στην τρέχουσα χρήση τους. Αναζητάμε, λοιπόν, γύρω μας αλλά και στο διαδίκτυο ναούς ή άλλα οικοδομήματα στα οποία έχουν επαναχρησιμοποιηθεί αρχιτεκτονικά μέλη από παλαιότερα κτίσματα. Μήπως τελικά η επαναχρησιμοποίησή τους τα διέσωσε στο χρόνο; (π.χ. Πάρος, «Καταπολιανή», ακόμα και στον Παρθενώνα της Ακρόπολης της Αθήνας ). Τέλος, αναφερόμαστε και στην έκθεση «Μνήμη και λίθοι» στη Θεσσαλονίκη (Σεπτέμβριος 2014).