Πρόκειται για αναπαραγωγή σκίτσου που απεικονίζει τον Έλληνα πεζογράφο Νίκο Καχτίτση. Ο Νίκος Καχτίτσης γεννήθηκε το 1926 στη Γαστούνη της Ηλείας όπου υπηρετούσε ως σιδηροδρομικός ο πατέρας του ο οποίος είχε καταγωγή από την Ήπειρο. Το 1943, εν μέσω Κατοχής, συμμετέχει στην έκδοση του χειρόγραφου λογοτεχνικού πατριωτικού περιοδικού "Μέλισσα". Από το 1953 ως το 1955 εργάζεται ως λογιστής για μεγάλη πολυεθνική εταιρεία στο Καμερούν. Από το 1956 μεταβαίνει στο Μόντρεαλ όπου και νυμφεύεται και κερδίζει τα προς το ζην ασχολούμενος με διάφορες εργασίες όπως δάσκαλος αγγλικών, υπάλληλος σε ταξιδιωτικό πρακτορείο, δικαστικός διερμηνέας. Το 1970 προσβάλλεται από οξεία λευχαιμία και το ίδιο έτος αποβιώνει στην Πάτρα όπου είχε επιστρέψει. Ο Καχτίτσης εμφανίστηκε στα γράμματα το 1941 όταν δημοσίευσε ποίημά του στη "Διάπλαση των Παίδων" Ακολούθησε διήγημά του στο περιοδικό "Βωμός" του Πύργου, δημοσιεύσεις στη "Διάπλαση των Παίδων", στον "Ρυθμό" (Πάτρα), στον "Νέο Άνθρωπο" (Πάτρα). Δημοσίευσε επίσης στη "Διαγώνιο" (Θεσσαλονίκη), στην ομογενειακή εφημερίδα "Το Ελληνοκαναδικό Βήμα", στην εφημερίδα "Montreal Star" και για ένα διάστημα τύπωνε κείμενα δικά του αλλά και άλλων σε ιδιόκτητο τυπογραφείο που είχε εγκαταστήσει στο σπίτι του στον Καναδά. Το 1968 εξέδωσε στο Μόντρεαλ συλλογή ποιημάτων του (Vulnerable Point) στην αγγλική. Το 1967 ολοκληρώθηκε η παραγωγή του "Ήρωα της Γάνδης". Στο "Ελληνοκαναδικό Βήμα" δημοσίευσε σειρά άρθρων με ψευδώνυμο όπου έπαιρνε θέση ενάντια στη δικτατορία του 1967. Στο έργο του Καχτίτση υπάρχει επικοινωνία με την νεοελληνική πεζογραφική παράδοση (Παπαδιαμάντης) αλλά και με την ανανέωση της εποχής του (Πεντζίκης - σχολή εσωτερικού μονολόγου). Ταυτόχρονα, είναι γνώστης και έχει δεχτεί σοβαρή επιρροή από κλασικούς προπολεμικούς συγγραφείς (Ντοστογιεφσκι, Γουλφ, Κάφκα, Τζόυς) δηλαδή από τον ευρωπαϊκό προπολεμικό συμβολισμό-αισθητισμό. Ο συγκερασμός που έχει κατορθώσει ο Καχτίτσης του αποδίδει το ιδιαίτερο διακριτό στίγμα του στο πεδίο της νέας ελληνικής λογοτεχνίας.