Το παρόν μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διδασκαλία του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας, με σκοπό να αποκρυπτογραφήσουν οι μαθητές τα μυστικά μιας επιτυχημένης συνομιλίας. Συστήνεται να ετυμολογήσουν τις λέξεις συνδιαλέγομαι και συνομιλώ και να αιτιολογήσουν τη διαφορετική αντιμετώπιση της συζήτησης σε κάθε χώρα ή ήπειρο. Επιπλέον, οι μαθητές θα διαπιστώσουν ότι κάθε επικοινωνιακή πράξη έχει ως στόχο τη μετάδοση πληροφοριών, την ερμηνεία των φαινομένων, την ανάλυση εννοιών και την υποστήριξη μιας άποψης/θέσης. Απώτερος σκοπός είναι η πειθώ, το να πείσουμε δηλαδή το ακροατήριό μας ότι οι απόψεις μας είναι οι κατάλληλες και θα πρέπει να τις υιοθετήσει ή να τις ακολουθήσει τουλάχιστον εν μέρει. Οι μαθητές θα έρθουν σε επαφή με τις τεχνικές πειθούς, δηλαδή την επίκληση στη λογική, στο συναίσθημα, στο ήθος και στην αυθεντία του συνομιλητή. Επιπλέον, αναλύουμε τους όρους «επιχείρημα» και «συλλογισμός». Τέλος, προτείνεται η μελέτη της μακραίωνης ελληνικής παράδοσης στο «συνομιλείν». Παράλληλα, το παρόν μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να αξιοποιηθεί και στο μάθημα της Ιστορίας. Οι μαθητές θα αντιληφθούν ότι η ρητορική τέχνη αναπτύχθηκε στην αρχαία Ελλάδα και συνδέθηκε με την πειθώ στον δημόσιο προφορικό λόγο. Οι πολιτικές συγκεντρώσεις στην αρχαιότητα και οι δικανικές διαδικασίες αποτέλεσαν τις αιτίες ανάπτυξης της ρητορικής τέχνης. Το σημαντικότερο όπλο ενός πολιτικού ήταν η «δύναμη του λόγου» και ως εκ τούτου η ρητορική τέχνη συνδέθηκε με την πολιτική. Ένα στοιχείο που θα έπρεπε να τονιστεί είναι ότι αυτές οι πρακτικές συνδέθηκαν με τη δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες, γιατί προϋπέθεταν το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, της ισηγορίας και της ελεύθερης συγκέντρωσης των πολιτών.