Αυτοπορτρέτο της Ιωάννας Καφίδα, αντιπροσωπευτικό δείγμα της ανθρωποκεντρικής, παραστατικής εκφραστικής γλώσσας της ζωγράφου. Το έργο χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό, πλαστικότητα της φόρμας και διακριτική χρήση του χρώματος και της φωτοσκίασης. Η εικονιζόμενη μορφή που στρέφεται προς τον θεατή δίχως ωστόσο να επιδιώκει την συνομιλία παραμένοντας βυθισμένη στο δικό της χωροχρόνο, μεταφέρει και επεκτείνει την εξερεύνηση του "εσωτερικού εαυτού" και των συναισθημάτων στο θεατή συμπυκνώνοντας ποικίλες μεταφράσεις και θεάσεις των ανθρώπινων καταστάσεων.