Ο Θεσσαλονικιός Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης (1908 - 1993) ήταν πολυβραβευμένος και πολυταξιδεμένος Έλληνας λογοτέχνης και ζωγράφος. Τη δεκαετία του 1930, και ενώ είχε ήδη αναλάβει το οικογενειακό φαρμακείο, που συν τω χρόνω έγινε γνωστό λογοτεχνικό στέκι της πόλης, άρχισε να παρουσιάζει τα πρώτα του έργα. Εξέδωσε μυθιστορήματα, πεζογραφήματα, ποιήματα, μεταφράσεις, ενώ δημοσίευσε και πολλά άρθρα. Ως ζωγράφος παρουσίασε έργα του σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έντονα χαρακτηριστικά του έργου του είναι η ευρεία θεματική τους, η αγάπη για τον τόπο του, οι επιδράσεις από τη βυζαντινή τέχνη, η θρησκευτική προσήλωση και η ορθόδοξη παράδοση. Σύμφωνα με τον ίδιο, όλα τα βιβλία του «ορίζουν σειρά συναισθηματικών απογοητεύσεων», ενώ η τέχνη του χαρακτηρίζεται ως μια εξομολόγηση. Στην παρούσα φωτογραφία του 1976, ο Πεντζίκης απαθανατίζεται με άλλους δυο Θεσσαλονικιούς λογοτέχνες, τον (Τσέχο στην καταγωγή) Κάρολο Τσίζεκ, αριστερά και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, δεξιά.