Στην ιστορία των Γραμμάτων μας ο Άγγελος Σικελιανός έχει πάρει μια εξέχουσα θέση ανάμεσα στους συγγραφείς της γενιάς του, της δεύτερης —σύμφωνα με τους γραμματολόγους— μεταπαλαμικής γενιάς, που εμφανίζεται λίγο πριν από το 1910 και φέρνει μια ουσιαστική ανανέωση σε πολλά επίπεδα, χωρίς ν’ αποσπάται ολότελα από τον κορμό της παράδοσης. Μαζί με άλλους επιφανείς εκπροσώπους της γενιάς του, τον Ν. Καζαντζάκη, το Κ. Βάρναλη, συνιστούν την προέκταση και ολοκλήρωση της αναγεννητικής εξόρμησης που άρχισε η γενιά του 1880. Συνδέουν οργανικά την παράδοση με την ανανέωση και διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για τη μετάβαση στο μοντερνισμό. Χαρακτηριστική πάνω σ’ αυτό είναι η σχέση τους με τη γενιά του 1930, η οποία αναγνωρίζει, στο πρόσωπο του Α. Σικελιανού ιδιαίτερα, έναν ποιητικό «πατέρα» και «συνοδοιπόρο στις νέες αναζητήσεις». Το μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον εκπαιδευτικό σε διδακτικές επιλογές γνωστικού ή/και εποικοδομηστικού τύπου, είτε ως διδακτική αφόρμηση, είτε ως ερευνητική πρόταση, είτε πλαισιώνοντας μία ευρύτερη θεματική, αναφορικά με τη ζωή και το έργο του Α. Σικελιανού. Το υλικό που μπορεί να αντλήσει κανείς από το διαδίκτυο είναι πλούσιο και ποικίλο (Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα, Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών κ. ά). Αφορά λεπτομέρειες για τη ζωή του, εκτενείς κριτικές για το έργο του, πρωτότυπα έργα, κινηματογραφικές μεταφορές (βλ. ενδεικτικά, την ταινία «Η Θητεία της Άνοιξης» του Πάνου Κυπαρίσση, βασισμένη στο ποίημα «Στου Όσιου Λουκά το Μοναστήρι»), μελοποιήσεις, φωτογραφικά αρχεία, κ.ά. Ο διδάσκων με στοχευμένες επιλογές και προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες και το επίπεδο της κάθε τάξης επιλογές μπορεί να αναθέσει εργασίες, ατομικές ή ομαδικές, μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας (project). Επίσης, μπορεί να οργανώσει επισκέψεις σε Μουσεία (βλ. ενδεικτικά, Μουσείο Δελφικών Εορτών στους Δελφούς, Μουσείο Άγγελου Σικελιανού στη Λευκάδα), ξεναγήσεις σε τόπους (βλ. ενδεικτικά τα σπίτια του ποιητή σε Λευκάδα, Αθήνα, Δελφούς, Συκιά Κορινθίας, Φανερωμένη Σαλαμίνας) ή παρουσιάσεις, θεματικές-λογοτεχνικές βραδιές και διαλέξεις σχετικές με το έργο και την επίδραση του μεγάλου ποιητή. Σε επίπεδο σχολικής τάξης κρίνονται ως ιδιαίτερα ελκυστικές, ερευνητικές-ανακαλυπτικές και ομαδοσυνεργατικές δραστηριότητες με θέματα που θα επέλεγαν οι ίδιοι οι μαθητές από έναν θεματικό κατάλογο. Τέτοιες ερευνητικές προτάσεις θα μπορούσαν να είναι: η ταραχώδης σχέση του Α. Σικελιανού με την Εύα Πάλμερ, η σύλληψη και το περιεχόμενο της Δελφικής Ιδέας, οι δελφικές γιορτές του 1927 και 1930, η φιλία ανάμεσα στον Α. Σικελιανό και τον Ν. Καζαντζάκη, ο λυρισμός των Κ. Παλαμά-Α.Σικελιανού, η περιπετειώδης υποψηφιότητα για το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας στην περίοδο 1946-1957 και το παρασκήνιο αυτής, η ανάλυση ποιημάτων του ποιητή με παράλληλη απόπειρα για καλλιτεχνική τους έκφραση (μουσική επένδυση, ζωγραφική αποτύπωση, κινηματογραφική ή θεατρική διασκευή). Η θέση του Α. Σικελιανού ανάμεσα στην παράδοση και τον μοντερνισμό μπορεί να αποτελέσει γόνιμο πεδίο διαλόγου και τεκμηριωμένων επιχειρημάτων μέσα από κατάλληλες διδακτικές επιλογές (ποιήματα ή/και ποιητικές συλλογές), που θα καταδεικνύουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ποίησής του σε σχέση με την παλαμική παράδοση και τον μοντερνισμό των ποιητών της «γενιάς του ΄30». Η παραπάνω χρήση του μαθησιακού αντικειμένου συνάδει με το πνεύμα των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών (ΑΠΣ) για το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η διαθεματικότητα μπορεί επίσης να βρει εφαρμογές στα πεδία της Νεοελληνικής Γλώσσας, της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, της Ιστορίας, της Τοπικής Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, της Πολιτικής και Κοινωνικής Αγωγής, της Μουσειακής Αγωγής, της Θεατρικής Αγωγής, της Ιστορίας της Τέχνης, των Καλλιτεχνικών και των ΤΠΕ.