Ξυλογραφία που απεικονίζει, σε πορτρέτο, τον ποιητή Δημήτριο Κόκκο (Ανδρίτσαινα 1856 – Αθήνα 1891), ο οποίος εντάσσεται στην ποιητική γενιά του 1880. Δημοσιεύθηκε στο «Ημερολόγιον Σκόκου» του 1892 συνοδεύοντας τη νεκρολογία για τον ποιητή και ένα ποίημα αφιερωμένο σε αυτόν που υπογράφει ο ίδιος ο εκδότης του Ημερολογίου, Κωνσταντίνος Σκόκος. Στην ξυλογραφία σημειώνονται, με κεφαλαία γράμματα, και τα αρχικά του δημιουργού της Ν. ΟΙΚ. (Νικόλαος Οικονομόπουλος). Ο Δ. Κόκκος ήταν αρκετά γνωστός στο ευρύ κοινό της εποχής του, καθώς έγραφε στίχους και κωμειδύλλια για το θέατρο. Έγραψε, για παράδειγμα τους στίχους για το γνωστό κωμειδύλλιο του Δημητρίου Κορομηλά «Η τύχη της Μαρούλας», το οποίο ανεβάζουν ακόμα και σήμερα θίασοι. Ήταν θερμός υποστηρικτής και γραμματέας του Χαρίλαου Τρικούπη και αρθρογραφούσε στον σατιρικό «Ρωμηό» του Γεωργίου Σουρή. Δολοφονήθηκε το 1891, νεότατος, έξω από το θερινό θέατρο της Αθήνας «Ομόνοια», στο οποίο παιζόταν το έργο του «Η λύρα του γερο-Νικόλα», από κάποιον παράφρονα, κατά την επικρατέστερη εκδοχή.