Σχέδια που αναπαριστούν τις μορφές του ύπατου Φιλοπάππου και του παππού του Φιλόπαππου, του Αντίοχου Δ΄ του τελευταίου Βασιλέως της Κομμαγηνής. Ο Ιούλιος Αντίοχος Φιλόπαππος ήταν απόγονος του οίκου των Σελευκιδών, ηγεμόνων του ελληνιστικού βασιλείου της Συρίας, ο οποίος κατέφυγε εξόριστος στην Αθήνα μετά την κατάλυση του βασιλείου της Κομμαγηνής στη Συρία από τους Ρωμαίους το 72 μ.Χ. Χάρη στις πλούσιες ευεργεσίες του προς το Δήμο των Αθηναίων, ο Φιλόπαππος ανακηρύχθηκε ύπατος, απέκτησε το δικαίωμα του Αθηναίου πολίτη και συγχρόνως την άδεια να υψώσει ταφικό μνημείο, σε ιερή περιοχή και μάλιστα στην ιδιαίτερα τιμητική θέση απέναντι από την Ακρόπολη. Σύμφωνα με τον Παυσανία το μνημείο κτίσθηκε στην ίδια θέση, όπου παλαιότερα είχε ταφεί ο Μουσαίος, αρχαίος Έλληνας ποιητής, μαθητής και για κάποιους γιος του Ορφέα. Ο λόφος του Φιλοπάππου οναμάζεται και λόφος των Μουσών. Το μνημείο χρονολογείται στο 114-116 μ.Χ. κατά την περίοδο της ρωμαϊκής κυριαρχίας στην Αθήνα. Αποτελείται από μία μεγάλη μαρμάρινη πρόσοψη πάνω σε κρηπίδα ύψους 12 μέτρων διακοσμημένη με ανάγλυφα που αναπαριστούν το Φιλόπαππο και μέλη της οικογένειάς του. Η πρόσοψη του μνημείου που είναι στραμμένη προς την Ακρόπολη αποτελείται από δύο ζώνες. Στην ανώτερη ζώνη διακρίνονται τρεις βαθιές κόγχες, στις οποίες είναι τοποθετημένα αγάλματα καθιστών μορφών. Στην κεντρική κόγχη διασώζεται το άγαλμα του ένθρονου Φιλοπάππου και κάτω από αυτό υπάρχει η επιγραφή <<Φιλόπαππος Επιφανούς Βησαιεύς>> δηλ. Φιλόπαππος, γιος του Επιφάνους, εγγεγραμμένος πολίτης στο δήμο της Βήσης των Αθηναίων. Στην αριστερή κόγχη παριστάνεται ο παππούς του Αντίοχου σύμφωνα με την επιγραφή Βασιλεύς Αντίοχος Βασιλέως Αντιόχου. Στη δεξιά κόγχη που δεν υπάρχει σήμερα απεικονίζονταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών, ο Βασιλεύς Σέλευκος Αντιόχου Νικάτωρ. Το εικονιζόμενο μνημείο διαπιστώθηκε πως έφερε νεκρικό θάλαμο ύψους 9 μέτρων και εμβαδού 7Χ5 μέτρων. Η είσοδος στο θάλαμο αυτόν γινόταν από κλίμακα στη νοτιοδυτική του πλευρά και απέναντι από την είσοδό του υπήρχε η σαρκοφάγος του Φιλοπάππου. Το μνημείο χαρακτηρίζεται από υπερβολικό αριθμό παραστάσεων και διακοσμητικών στοιχείων σε αντίθεση προς τη δωρική λιτότητα και τη μεγαλοπρέπεια του Παρθενώνα στο απέναντι λόφο της Ακρόπολης. Ο Φιλόπαππος χάρη στις δωρεές του στο Δήμο Αθηναίων απέκτησε το δικαίωμα του πολίτη, αν και τον 5ο αι. π.Χ. η ιδιότητα του πολίτη αποδίδονταν με συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις που αφορούσαν κυρίως το φύλο, την καταγωγή και την οικονομική κατάσταση. Επιπρόσθετα στον Επιτάφιο ο Περικλής αναφέρει ως ιδεώδες για έναν Αθηναίο πολίτη την αγάπη για το ωραίο και το απλό. Ο πλούτος αποτελεί πιο πολύ αφορμή για κάποιο έργο παρά για επαίνους και λόγια σε αντίθεση προς το μνημείο που διέταξε να δημιουργήσουν για τον ίδιο ο Φιλόπαππος. Ο πλούτος επικρίνεται και στο ομώνυμο έργο του Αριστοφάνη. Το εικονιζόμενο σχέδιο προέρχεται από τον τρίτο τόμο του βιβλίου «Οι αρχαιότητες της Aθήνας και άλλα μνημεία της Ελλάδας», που έγραψαν οι Άγγλοι αρχιτέκτονες και αρχαιολόγοι Tζέιμς Στιούαρτ και Νίκολας Ρέβετ το 1794. Από το 1751 που ήρθαν στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα μέχρι το 1754 οι Στιούαρτ και Ρέβετ κατέγραψαν και αποτύπωσαν σε σχέδια πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία της πόλης της Αθήνας.