Πρόκειται για αποσπάσματα από τη μετάφραση της "Ιφιγένειας" του Jean Moreas, που παραστάθηκε στο θέατρο Κοτοπούλη στις 8 Αυγούστου 1912. Το έργο αποτελεί διασκευή της τραγωδίας του Ευριπίδη "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", κύκνειο άσμα του ποιητή, με το οποίο ο Ευριπίδης καλεί τους Έλληνες σε συμφιλίωση, πικραμένος από τους ατελείωτους εμφυλίους πολέμους. Η μετάφραση της "Ιφιγένειας" δημοσιεύτηκε στο αλεξανδρινό φιλολογικό περιοδικό "Νέα Ζωή" και αντλείται από την ψηφιακή συλλογή της Βιβλιοθήκης και Κέντρου Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Πατρών. Περιλαμβάνει αποσπάσματα από την πρώτη, δεύτερη, τέταρτη και πέμπτη πράξη. Παρουσιάζεται η αρχική άρνηση της Ιφιγένειας να θυσιαστεί, ο θρήνος του χορού, ο πόνος και η οργή της Κλυταιμνήστρας, η απόφαση της Ιφιγένειας να θυσιαστεί, ο θαυμασμός του Αχιλλέα μπροστά στο ψυχικό μεγαλείο της μελλοθάνατης και η διάσωσή της από τη θεά Άρτεμη. Ο συγγραφέας είναι ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος που εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι μετά τις σπουδές του, όπου έγινε δημοφιλής ποιητής με το ψευδώνυμο Moreas. Ασπάστηκε αρχικά τον συμβολισμό, ωστόσο στη συνέχεια ίδρυσε τη λεγόμενη Ρομανική Σχολή, επιχειρώντας την υλοποίηση νέων ποιητικών οραματισμών, λιγότερο σκοτεινών.