Φωτογραφία της ηθοποιού Αικατερίνης Βερώνη (1867 Κωνσταντινούπολη - 1955 Αθήνα) στη ‘Φαύστα’ του Δημητρίου Βερναρδάκη (1893). Η υποκριτική της καριέρα ξεκινά με το ρόλο της Αδριανής Καρντοβίλ στο έργο του Ευγένιου Σύη ‘Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος’ ως μέλος του θιάσου του Αλεξιάδη και είχε αμέσως πολύ μεγάλη επιτυχία. Το 1902 παντρεύτηκε τον ηθοποιό Δημήτριο Γεννάδη. Σταθμός στην καριέρα της υπήρξε η συμμετοχή της στον θίασο του Νικολάου Λεκατσά, όπου έπαιξε τον ρόλο της Ιουλιέτας στο ‘Ρωμαίος και Ιουλιέτα’ του Σαίξπηρ. Ευτύχησε να παίξει πολλούς και σημαντικούς ρόλους, όπως: ‘Κυρία με τας καμελίας’, ‘Η Ξένη’, ‘Το ένσαρκον άγαλμα’, ‘Φαύστα’, ‘Γκόλφω’, ‘Γαλάτεια’, ‘Φρου-Φρου’, ‘Πριγκίπισσα της Βαγδάτης’ κ. ά. Διέπρεψε στους ρομαντικούς ρόλους και στα ιστορικά δράματα που άρεσαν πολύ την εποχή που η Αικατερίνη Βερώνη βρίσκεται στο θεατρικό στερέωμα. Ευτύχησε να ζήσει στο θέατρο σε μια περίοδο κατά την οποία ο ηθοποιός είχε τον πρωτεύοντα ρόλο. Μαζί με μια άλλη σπουδαία ηθοποιό της γενιάς της, την Ευαγγελία Παρασκευοπούλου —η οποία υπήρξε η θεατρική της «αντίπαλος»— εγκαινιάζουν την περίοδο «του βεντετισμού» στο θέατρο. Έχουν μείνει στην ιστορία τα επεισόδια του 1893 για την παράσταση της ‘Φαύστας’ του Βερναρδάκη. Και οι δύο πρωταγωνίστριες έπαιξαν ταυτοχρόνως ‘Φαύστα’: στο θέατρο ‘Ολύμπια’ ο Βερναρδάκης ανεβάζει την παράσταση με πρωταγωνίστρια τη Βερώνη, στο θέατρο ‘Ομόνοια’ ο Δ. Κοτοπούλης με πρωταγωνίστρια την Παρασκευοπούλου. Οι θαυμαστές των δύο «βεντετών» συναντήθηκαν στην Ομόνοια μετά την παράσταση και «ήρθαν στα χέρια» ∙ είχαν σχηματιστεί οι «Βερωνιστές» και οι «Παρασκευοπουλιστές» !