Η φωτογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους μαθητές στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στη διδασκαλία της δραματικής ποίησης. Οι μαθητές βλέποντας την φωτογραφία μπορούν να συνειδητοποιήσουν τη σύνδεση της αρχαίας τραγωδίας με άλλες κοινωνικές λειτουργίες, και συγκεκριμένα κοινωνικές εκδηλώσεις που συνδέονταν με την προστασία της υγείας. Επίσης μπορεί να γίνει λόγος για το γεγονός ότι ιερά στην αρχαιότητα αφιερώνονταν και σε κοινούς θνητούς με υψηλή κοινωνική αποδοχή, όπως ο Ασκληπιός, ο πρώτος ιατρός του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Παράλληλα, μπορεί να γίνει λόγος για την περίοπτη θέση που είχε η υγεία στον ελληνικό κόσμο. Στο πλαίσιο της Αισθητικής Αγωγής (μάθημα Θεάτρου) μπορεί να γίνει σύγκριση του συγκεκριμένου θεατρικού χώρου με άλλους σκηνικούς χώρους και να γίνει συζήτηση για την σχέση του σκηνικού χώρου με τους κώδικες υποκριτικής των ηθοποιών (λ.χ. η μεγάλη απόσταση από το κοινό στο ανοιχτό θέατρο απαιτεί άλλο υποκριτικό κώδικα, όπως μεγάλες σχηματοποιημένες κινήσεις). Τέλος, στο πλαίσιο της διδασκαλίας της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας η φωτογραφία μπορεί να αξιοποιηθεί ως μία πηγή τόσο για την ιστορία των αρχαίων χρόνων και τη σύνδεση του θεάτρου με την πολιτισμική και κοινωνική ιστορία, όσο και με την ιστορία των αρχών του 20ου αιώνα, δεδομένου ότι τονίζει τη συμβολική για την ελληνική διανόηση και ιδιαίτερα το θεατρικό κόσμο χρήση του θεάτρου και του ευρύτερου χώρου της Επιδαύρου ως συμβολικού χώρου τέλεσης του Ελληνικού Φεστιβάλ.