Φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου που απεικονίζει μικρά παιδιά να πίνουν το γάλα τους στο κέντρο γάλακτος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Γερμανούς(1942-1943). Ανάμεσα στις πολλές στερήσεις που υπέστη ο ελληνικός λαός το πιο τρομερό ήταν η πείνα από την οποία πέθαναν χιλιάδες άνθρωποι. Οι Γερμανοί άρπαξαν από την Ελλάδα ότι πιο πολύτιμο παρήγαγε: Τρόφιμα, πρώτες ύλες, καύσιμα, χρήματα. Τα εργοστάσια έκλειναν, ο κόσμος έμεινε χωρίς δουλειά. Πιο πολύ υπέφεραν από την πείνα οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων. Στην καρδιά της Κατοχής άρχισαν τα συσσίτια του Ερυθρού Σταυρού στα σχολεία, αφού τα παιδιά υπέφεραν από υποσιτισμό και πέθαιναν κατά χιλιάδες. Η διανομή του συσσιτίου ήταν και ένα επιπλέον κίνητρο για την παρουσία στο σχολείο, καθώς όποιος έλειπε έχανε τη μερίδα του και συχνά, αυτό σήμαινε ότι την έχανε και η οικογένειά του. Το μενού ήταν φτωχό και τις περισσότερες ημέρες το ίδιο. Όταν υπήρχε κάτι διαφορετικό ή κάτι επιπλέον, η μέρα γινόταν ξεχωριστή....