Πρόκειται για άρθρο του Γρηγορίου Ξενόπουλου (1867 – 1951) δημοσιευμένο στον 15o τόμο της ετήσιας έκδοσης του φιλολογικού περιοδικού "Ποικίλη Στοά", σελίδες 348-352. Το κείμενο φέρει στο τέλος, σε παρένθεση (Νοέμβριος 1911), την χρονολογική ένδειξη γραφής του. Γράφτηκε επομένως με αφορμή το θάνατο του ομοτέχνου του, γεγονός που συνέβη τον Αύγουστο του 1911. Στο άρθρο του o Ξενόπουλος αναφέρεται πρώτα στην είδηση του θανάτου του Κερκυραίου ποιητή Γεράσιμου Μαρκορά και αμέσως μετά επαινεί την προσφορά του στη νεοελληνική ποίηση. Παραθέτει αρκετά βιογραφικά και εργογραφικά στοιχεία για τον Μαρκορά, εγκωμιάζοντας παράλληλα την απλότητα της καθημερινότητάς του, παρόλο που καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Ο Ξενόπουλος θυμάται την τελευταία προσωπική συνάντηση που είχε με τον ποιητή λίγα χρόνια πριν τον θάνατό του. Χαρακτηριστικά γράφει ότι ο Μαρκοράς ζούσε στην επικαιρότητα ως ποιητής, ενώ στην προσωπική του ζωή είχε αποσυρθεί κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα. Αναφέρεται με θαυμασμό στην καλοσυνάτη φυσιογνωμία του και στο πώς έγινε δεκτή στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής.