Πρόκειται για πεζό κείμενο δημοσιευμένο στο Ημερολόγιον Σκόκου. Ο Κωνσταντίνος Σκόκος γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και δημοσίευσε ευθυμογραφήματα, χρονογραφήματα, ηθογραφικά κείμενα και σατιρικούς στίχους. Έγινε γνωστός στο χώρο των γραμμάτων με το εικονογραφημένο Εθνικόν Ημερολόγιον Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν (γνωστό ως Ημερολόγιον Σκόκου), που εξέδιδε για τριανταδύο χρόνια (1886-1918). Το κείμενο είναι μεταφρασμένο από ρωσικό πρωτότυπο έργο, του οποίου ο συγγραφέας δεν αναφέρεται, από τον Κ. Σ. Κοκκόλη, ο οποίος είναι γνωστός για τη μεταφραστική συστηματικότητα και τη ρωσομάθειά του, καθώς μετέφρασε στην ελληνική γλώσσα και άλλα έργα ρώσων λογοτεχνών. Το θέμα του κειμένου είναι η πορεία ενός απελευθερωμένου κατάδικου που βαδίζει μέσα σε χιονοστρόβιλο, για να συναντήσει την αγαπημένη του, αλλά τελικά εξαιτίας των καιρικών συνθηκών δεν τα καταφέρνει. Το κείμενο είναι γραμμένο σε καθαρεύουσα γλώσσα και η αφήγηση είναι σε τρίτο πρόσωπο (ο αφηγητής γνωρίζει τις σκέψεις και το όνειρο του ήρωα). Στο κείμενο εντοπίζονται γνωρίσματα του ρεαλισμού, ειδικότερα στην πιστή και αντικειμενική απόδοση της χιονοθύελλας, καθώς και του νατουραλισμού, όχι μόνο στην επιλογή του θέματος και του απόκληρου ήρωα-πρωταγωνιστή, αλλά και στη σκηνή του εναγκαλισμού του ήρωα με ένα νεκρό σώμα στο όνειρό του και στο αναπόφευκτο τέλος του.