Πρόκειται για φωτογραφία που απεικονίζει τρεις από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές του πολέμου και της εποποιίας κατά τον πόλεμο της Αλβανίας (1940). Αυτές οι τρεις σημαντικές προσωπικότητες ήταν σε μεγάλο βαθμό πρωταγωνιστές πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στην πριν την κατά αλλά και την μετά τον πόλεμο εποχή. Ο Παναγιώτης Δεμέστιχας (1885-1960), καταγόταν από το Γύθειο Λακωνίας. Φοίτησε στη σχολή υπαξιωματικών, πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους και κατά την περίοδο του διχασμού τάχθηκε με την πλευρά του βασιλιά. Συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, στην εκστρατεία της Ουκρανίας, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και το 1940 ανέλαβε ως αντιστράτηγος τη διοίκηση του Α΄Σώματος Στρατού με το οποίο πήρε μέλος στον πόλεμο της Αλβανίας. Το 1941 συνυπέγραψε από κοινού με τους Γ. Τσολάκογλου και Γ. Μπάκο τη συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς. Συμμετείχε στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση ενώ μετά την απελευθέρωση καταδικάστηκε από δικαστήριο δοσιλόγων. Ο Ιωάννης Πιτσίκας (1881-1975) καταγόταν από τη Σπερχειάδα. Σπούδασε στη Σχολή της Γαλλικής αποστολής. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στον πόλεμο του 1940. Συνελήφθη το 1943 μαζί με τον στρατηγό Παπάγο και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία απ' όπου απελευθερώθηκε το 1945. Διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων, Υπουργός Εθνικής Αμύνης και Βορείου Ελλάδος. Ο Αλέξανδρος Παπάγος (1883-1952) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Βρυξελλών και στη σχολή πυροβολικού του Ιπρ. Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους και ήταν δηλωμένος φιλοβασιλικός. Συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία και έφτασε στο βαθμό του αντιστρατήγου. Το 1935 οργάνωσε κίνημα και με την νέα κυβέρνηση Κονδύλη χρημάτισε υπουργός Στρατιωτικών. Επί Μεταξά βρέθηκε στην αρχηγία του στρατεύματος. Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου οργάνωσε αποτελεσματικά την άμυνα της χώρας και κατάφερε να απωθήσει τους Ιταλούς. Παραιτήθηκε από την ηγεσία του στρατεύματος προκειμένου να μη συμμετάσχει στη συνθηκολόγηση. Συνελήφθη από τους Γερμανούς λόγω της συμμετοχής του σε αντιστασιακή οργάνωση (1943) και κλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μέχρι το τέλος του πολέμου. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα ανέλαβε την αρχιστρατηγία με στόχο κατά τον εμφύλιο την κατίσχυση επί των κομμουνιστών. Με το τέλος του πολέμου έλαβε το βαθμό του Στρατάρχη, πρώτη φορά για Έλληνα στρατιωτικό. Το 1951 πολιτεύτηκε και το 1952 σχημάτισε κυβέρνηση με το κόμμα του "Ελληνικός Συναγερμός". Με Υπουργό Συντονισμού τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη ανόρθωσε σε μεγάλο βαθμό την ελληνική οικονομία. Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπισε η κυβέρνησή του ήταν το Κυπριακό και τα Σεπτεμβριανά. Απεβίωσε το 1955. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από τον φωτογράφο Δημήτρη Α. Χαρισιάδη (1911-1993). Ο Χαρισιάδης ξεκίνησε ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία και αφετηρία της πορείας του απετέλεσε η φωτογράφιση του έπους του αλβανικού μετώπου όπου υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός και παράλληλα ως φωτογράφος του στρατού. Μετά τον πόλεμο απαθανάτισε, για λογαριασμό ξένων αποστολών, τα σημαντικότερα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα στη χώρα όπως τα "Δεκεμβριανά", τη διανομή της αμερικάνικης βοήθειας, τα έργα ανασυγκρότησης, την εκβιομηχάνιση της χώρας. Από προσωπικό ενδιαφέρον ασχολήθηκε με το ελληνικό τοπίο, την καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων στην πόλη και στην ύπαιθρο αλλά και ειδικά με φωτογραφίες του Εθνικού Θεάτρου. Το έργο του έτυχε διεθνούς αναγνώρισης. Απεβίωσε το 1993 αφήνοντας ένα εκτενές και με ακρίβεια ταξινομημένο αρχείο.