Φωτογραφία του Γ. Δροσίνη, (1859-1951), λογοτέχνη και δημοσιογράφου, εκ των πρωτεργατών της νέας Αθηναϊκής Σχολής σε ό,τι αφορά το ποιητικό του έργο. Με τα πεζογραφήματά του ο Δροσίνης εντάσσεται στην πρώτη φάση της ηθογραφικής πεζογραφίας. Είναι ποιητής εμπειρικός, που γοητεύεται από τη φύση, την ιστορία και τα μικρά περιστατικά της γύρω μας ζωής, ποιητής του μέτρου, της ολιγάρκειας και της εγκράτειας, σιγανόφωνος τραγουδιστής του έρωτα, της ζωής, της ειδυλλιακής φύσης με αίσθημα, με συγκίνηση, σε μια γλώσσα γνήσια δημοτική. Παρομοίως στα πεζογραφήματα τα εμπλουτισμένα με ηθογραφικά και λαογραφικά στοιχεία, ξεχωρίζουν το φυσιολατρικό αίσθημα και η ελληνική συνείδηση. Παράλληλα ως και πολύτροπος άνθρωπος ασχολήθηκε με ευρύ φάσμα πνευματικών–εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και ως δραστήριο διοικητικό στέλεχος πήρε τολμηρές πρωτοβουλίες, στις οποίες το ελληνικό κράτος χρωστά πολλούς από τους κοινωνικούς, καλλιτεχνικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς θεσμούς.