Με αφορμή το μαθησιακό αντικείμενο, οι μαθητές μπορούν: 1) Να μελετήσουν τις διάφορες παραστάσεις της Θεοτόκου, όπως παρουσιάζονται μέσα από το μαθησιακό αντικείμενο. Στη συνέχεια, να δημιουργήσουν ένα λεύκωμα στο οποίο θα υπάρχουν αφενός μεν οι αναφερόμενες απεικονίσεις της Παναγίας, μέσα από μια ελεύθερη αναζήτηση στο διαδίκτυο, αφετέρου ένας μικρός σχολιασμός για την καθεμία, αντλώντας υλικό από το κείμενο. 2) Να καταγράψουν τις ονομασίες, τα τιμητικά προσωνύμια (Θεοτοκονύμια) που αποδίδει η εκκλησιαστική παράδοση στην Υπεραγία Θεοτόκο, ανάλογα με τον τόπο ή τον τρόπο με τον οποίο έχει γίνει η εικονογράφησή της. 3) Να δουν το εικονιστικό πρότυπο της Παναγίας κατά την Αναγέννηση (π.χ. η Παναγία του Raphael, του Leonardo, η Pieta του Michelangelo) και να εντοπίσουν τις διαφορές με τη «βυζαντινή» Παναγία. 4) Να συγκεντρώσουν εικόνες της Παναγίας, όπως φιλοτέχνησαν Έλληνες ζωγράφοι (π.χ. El Greco, Νικηφόρος Λύτρας, Νικόλαος Γύζης, Φώτης Κόντογλου, Κων/νος Παρθένης, Σπύρος Παπαλουκάς, Νίκος Εγγονόπουλος, Γιάννης Τσαρούχης), να μελετήσουν την τεχνοτροπία τους και να τη συγκρίνουν με τη βυζαντινή τέχνη. 5) Να αναζητήσουν τις σπανιότερες και λιγότερο γνωστές απεικονίσεις της Θεοτόκου, που ελάχιστοι αγιογράφοι «τόλμησαν» να δημιουργήσουν, ξεφεύγοντας από τον τύπο της ορθόδοξης αγιογραφίας.