Το αντικείμενο αυτό είναι ένα άρθρο του λαογράφου και δημοσιογράφου Επαμεινώνδα Σταματιάδη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΧΡΥΣΑΛΛΙΣ το 1863. Ο Επαμεινώνδας Σταματιάδης του Ιωάννου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 17 Δεκεμβρίου 1835 από διακεκριμένη σαμιακή οικογένεια. Οκτώ ετών πήγε σχολείο στην Αθήνα. Στο γυμνάσιο είχε γυμνασιάρχη τον Γεώργιο Γεννάδιο. Μετά το Πανεπιστήμιο, το 1851 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου δούλεψε στο εμπορικό του Κεφαλλονίτη παππού του Νικόλαου Μαντζαβίνου. Το 1853 έπιασε δουλειά στο ασφαλιστικό κατάστημα Ο Ερμής. Ύστερα δημοσιογράφησε στην εφημερίδα Βυζαντίς μέχρι το 1863, οπότε επέστρεψε στη Σάμο. Την περίοδο αυτή έγραψε τον πρώτο τόμο των Σαμιακών (1862). Με την αρθρογραφία του αντιτάχθηκε στην πολιτική του ηγεμόνα της Σάμου Μιλτιάδη Αριστάρχη (1859–1866), και το 1866 απελάθηκε μαζί με άλλους από τη Σάμο. Στην Αθήνα όπου κατέφυγε προσλήφθηκε στην εφημερίδα Μέλλον του Γ. Γλίνη. Γύρισε στη Σάμο όταν ηγεμόνας ανέλαβε ο Παύλος Μουσούρος. Εκλέχτηκε πληρεξούσιος στο Βαθύ Σάμου το 1874 και διορίστηκε επόπτης της παιδείας, ενώ ανέλαβε και τη διεύθυνση της εφημερίδας Σάμος. Διετέλεσε έφορος του ηγεμονικού τυπογραφείου και από τον ηγεμόνα Ιωάννη Φωτιάδη διορίστηκε διευθυντής του ηγεμονικού διοικητικού γραφείου έως το 1882. Μετά διορίστηκε ξανά επόπτης της παιδείας έως το 1884, που ορίστηκε μέλος της αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε ως διευθυντής του ηγεμονικού γραφείου έως τον Ιούλιο 1885. Επανήλθε στη Σάμο και ανέλαβε πάλι διευθυντής του ηγεμονικού διοικητικού γραφείου έως το 1899 που τον απέπεμψε ο ηγεμόνας Κωνσταντίνος Βαϊάνης. Το Νοέμβριο του 1900 ανέλαβε τη διεύθυνση του ηγεμονικού γραφείου Σμύρνης. Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1901 στη Σμύρνη.