Πρόκειται για γκραβούρα που απεικονίζει την είσοδο του σπηλαίου του Δία στην κορυφή του όρους Ζα στη Νάξο. Το σχέδιο έχει γίνει από τον Christopher Wordsworth και έχει περιληφθεί σε έκδοσή του με τίτλο: Greece, Pictorial, Descriptive and Historical. Το έτος έκδοσης της εικόνας αναφοράς τοποθετείται στο 1882 αλλά το συγκεκριμένο έργο πρωτοεκδόθηκε το 1840 ενώ ήδη το 1868 είχε φτάσει στην πέμπτη του έκδοση. O Christopher Wordsworth γεννήθηκε το 1807 στο Λονδίνο και έφτασε στη θέση του επισκόπου του Λίνκολν. Σπούδασε μεταξύ άλλων στο περίφημο Trinity College του Cambridge και ήταν βαθύς γνώστης θεολογικών θεμάτων και κλασικής παιδείας. Τα έτη 1832-1833 περιηγήθηκε στην Ελλάδα και ήταν ο πρώτος Άγγλος που έγινε δεκτός από τον βασιλιά Όθωνα. Για την Ελλάδα τα δύο σημαντικά έργα του είναι το: Athens and Attica: Journal of a Residence There (1836) και Greece: Pictorial, Descriptive and Historical (1840). Στο έργο που αναφέρεται το παρόν λήμμα (Greece: Pictorial, Descriptive and Historical) υπάρχουν εμπεριστατωμένες αρχαιολογικές περιγραφές και ακριβείς τοπογραφικά παραστατικές εικόνες πολλές από τις οποίες έχουν παρθεί και από εκδόσεις άλλων περιηγητών. Επιπλέον περιλαμβάνονται παραπομπές και εδάφια από αρχαίους συγγραφείς, καθιστώντας το ιδιαίτερα ελκυστικό για το αναγνωστικό κοινό της εποχής. Η μελετώμενη γκραβούρα απεικονίζει την είσοδο σπηλαίου στην κορυφή του όρους Ζας στην Νάξο το οποίο πέραν της φυσιολατρικής αξίας, έχει ιδιαίτερη θέση στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στο σπήλαιο μεταφέρθηκε μετά τη γέννησή του στην Ίδη ο θεός Δίας από τις τροφούς του στην προσπάθεια να τον προφυλάξουν από τον πατέρα του τον Κρόνο. Εκεί έλαβε πρώτη φορά και το ανίκητο όπλο του, τον κεραυνό. Λόγω του Διός (Ζεύς) έχει λάβει το όνομά του το όρος ενώ αυτή η παράδοση φαίνεται και στον Όμηρο ο οποίος αποκαλεί τη νήσο της Νάξου ως "Δία".Επί του σπηλαίου υπάρχει αρχαϊκή επιγραφή που μνημονεύει τον Δία ως προστάτη των προβάτων. Η αναφερόμενη εργασία του Wordsworth είναι μια από τις πολυάριθμες που έχουν εκδοθεί από Ευρωπαίους περιηγητές που επισκέφθηκαν την Ελλάδα τέλη του 18ου - αρχές του 19ου αιώνα. Κίνητρο των επισκέψεων ήταν συνήθως η αναζήτηση του αρχαιοελληνικού ιδεώδους λόγω της αντίληψης ότι ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός ήταν η συνέχειά του. Οι επισκέψεις αυτές, οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν και πολλές φορές δημοσιεύτηκαν, μεταξύ άλλων, βοήθησαν στο να διασωθούν πολύτιμα ιστορικά, γεωγραφικά και λαογραφικά στοιχεία της εποχής και συνεισέφεραν στη δημιουργία θετικού φιλελληνικού κλίματος στην Ευρώπη.