Πρόκειται για αναπαραγωγή πορτραίτου της Καλλιρόης Παρρέν (το γένος Σιγανού), Ελληνίδας δημοσιογράφου, φεμινίστριας και γενικότερα πολιτικής ακτιβίστριας. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο (1861), φοίτησε στο σχολείο Σουρμελή, στη Γαλλική Σχολή Καλογραιών του Πειραιά και στο Αρσάκειο. Αρχικά εργάστηκε στην εκπαίδευση. Παντρεύτηκε τον Κωνσταντινουπολίτη Ιωάννη Παρρέν ο οποίος είχε ιδρύσει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Από τον σύζυγό της ενθαρρύνθηκε να ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογράφου. Ήταν η πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφος και εκδότρια από το 1887 που εξέδωσε την "Εφημερίδα των Κυριών" που συντασσόταν από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες. Εργάστηκε για την χειραφέτηση των Ελληνίδων τις οποίες εκπροσώπησε σε διάφορα διεθνή συνέδρια. Ίδρυσε κοινωφελή ιδρύματα όπως το "Άσυλο Ανιάτων", την "Ένωση Ελληνίδων" και το περίφημο "Λύκειο Ελληνίδων" που είχε ως πρώτο σκοπό την καταγραφή και διάσωση ελληνικών παραδοσιακών χορών. Συνέβαλε στο να επιτρέπεται η φοίτηση των γυναικών στο πανεπιστήμιο και στην παραχώρηση δικαιώματος ψήφου. Συνέγραψε δοκίμια, μυθιστορήματα και άρθρα τα οποία κατά κανόνα περιστρέφονται γύρω από την χειραφέτηση της γυναίκας. Απεβίωσε το 1940 πριν προλάβει να δει τις Ελληνίδες να ασκούν για πρώτη φορά το δικαίωμα του εκλέγειν (1949). Ίδρυσε το 1911 το "Λύκειο Ελληνίδων". Κύριο σκοπό είχε την καταγραφή και διάσωση των ελληνικών παραδοσιακών χορών. Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με το καταστατικό του, σκοποί του είναι “ο μεταξύ γυναικών των γραμμάτων, των επιστημών, των τεχνών, σύνδεσμος προς εξυπηρέτησιν και προστασίαν αυτών και προς αναγέννησιν και διατήρησιν των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων …”. Στη διάρκεια της πολυετούς πορείας του και εν μέσω ταραγμένων περιόδων (Βαλκανικοί πόλεμοι, πόλεμος 1940, Κυπριακή κρίση), είχε πολύπλευρη εθνική προσφορά όπως διοργάνωση συσσιτίων, διανομή εφοδίων, επιμορφώσεις, ανθρωπιστική βοήθεια κλπ. Σήμερα αριθμεί 22 τμήματα του κεντρικού Λυκείου στην Αθήνα, 50 παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα και 17 γραφεία-Λύκεια στο εξωτερικό τα οποία περιλαμβάνουν περί τα 15.000 μέλη.