Ο Γεώργιος Στρατήγης (1860-1938) υπήρξε σπουδαίος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στις Σπέτσες αλλά ο πατέρας του Κωνσταντής Στρατήγης και η μητέρα του Μαριγώ Κολοσούκα, έξι χρόνια μετά τη γέννηση του Γεωργίου, μετακομίζουν στον Πειραιά όπου η οικογένεια θα αναπτύξει μεγάλη εμπορική δραστηριότητα. Στον Πειραιά θα μεγαλώσει ο Γεώργιος και θα δεθεί με αυτήν την πόλη σε τέτοιο βαθμό ώστε να χαρακτηρισθεί ως «ο ποιητής εραστής της Φρεαττύδας». Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στον Πειραιά και την Αλεξάνδρεια. Πολύ νωρίς, εμφανίζεται στη λογοτεχνία (1879) με ποιήματα που δημοσίευε με το ψευδώνυμο Font - General στο περιοδικό «Μη χάνεσαι» του Βλάση Γαβριηλίδη. Τα ποιήματα αυτά αργότερα περιελήφθηκαν στην πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Ροδοδάφναι». Ακολούθησαν οι συλλογές «Τα τραγούδια του σπιτιού» και «Τι λεν τα κύματα». Επηρεασμένος από το κίνημα του ρομαντισμού αρχικά ακροβατεί ανάμεσα στη ρεαλιστική περιγραφή και τον αισθησιακό ρομαντισμό. Η επίδραση των καθαρολόγων με την αρχαΐζουσα γλώσσα και το πομπώδες ύφος είναι εμφανής στο ποίημα του «Έρως και Ψυχή». Γενικότερα ο Γεώργιος Στρατήγης δεν μπόρεσε να απαλλάξει την ποίησή του από την επιρροή της καθαρεύουσας. Στο ποίημα του «Ματρόζος» αποδεικνύει τη μεγάλη του παιδεία και το στοχαστικό του χαρακτήρα. Μετέφρασε σημαντικά ξένα θεατρικά έργα όπως τον «Φάουστ» του Γκαίτε, το "Όνειρο Θερινής νυκτός" του Σαίξπηρ και τον "Συρανό ντε Μπερζεράκ" του Ροστάν, στη δημοτική, τα οποία ανεβάστηκαν στην ελληνική θεατρική σκηνή. Ο ίδιος έγραψε επίσης θεατρικά έργα, από τα οποία τα πρώτα που παραστάθηκαν στις αθηναϊκές αίθουσες ήταν οι μονόπρακτες κωμωδίες. Ο Πειραιώτης ποιητής Γεώργιος Στρατήγης αποδεικνύει τη συμβολή του στη Νεοελληνική Φιλολογία καθώς στο φημισμένο πίνακα του Γεωργίου Ροϊλού «Οι Ποιητές», συμμετέχει στην εξάδα των σημαντικών ποιητών της γενιάς του 1880, ανάμεσα στους Κωστή Παλαμά, Γεώργιο Δροσίνη, Ιωάννη Πολέμη, Γεώργιο Σουρή και Αριστομένη Προβελέγγιο.