Άρθρο ανωνύμου με τίτλο «Περί της λέξεως ωραίος», που είναι δημοσιευμένο το 1851 στο περιοδικό "Ιωνική Μέλισσα" τόμος 1, No 10 (1851), σελ. 117. Στο άρθρο αυτό περιγράφεται η ετυμολογική ρίζα της λέξης «ωραίος», που σημαίνει αυτός, που είναι πάνω στην ώρα του. Η λέξη σύμφωνα με τον συντάκτη χρησιμοποιείται για τα άνθη, τους καρπούς, το νερό, τον θάνατο και παρατίθενται παραδείγματα αυτής της χρήσης από τους Γαληνό, Ιπποκράτη, Αθήναιο και Πλούταρχο. Όταν τέλος κατά τον συντάκτη χρησιμοποιείται το επίθετο «ωραία» για μια γυναίκα, αυτό δηλώνει αυτή που είναι σε ηλικία γάμου.