Απεικονίζεται ο ναός του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα σχεδιασμένος από τον Ιταλό ζωγράφο Simone Pomardi. Περιέχεται στη δίτομη συλλογή του στην οποία περιγράφεται το οδοιπορικό του στην Ελλάδα με τον Άγγλο αρχαιολόγο Ed. Dodwell (1805-1806) η οποία εκδόθηκε το 1820.Παρατηρώντας το έργο του Pomardi βλέπουμε ότι είναι σαφές και περιεκτικό, εστιάζει στη σύγχρονη κατάσταση και διακρίνεται για την ευκρίνεια, συνέπεια στην τοπογραφία και παράλληλα από μια ιδιαίτερη ζωγραφική αίσθηση. Διακρίνεται ο ναός, η τοπογραφία της περιοχής καθώς και κάτοικοί της. Ο ναός του Ολυμπίου Διός ή Ολυμπιείο ή οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός είναι ένας σημαντικός αρχαίος ναός στο κέντρο της Αθήνας. Παρότι η κατασκευή του ξεκίνησε τον 6ο αιώνα π.Χ., δεν ολοκληρώθηκε παρά επί του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού τον 2ο αιώνα μ.Χ.. Αποτέλεσε τον μεγαλύτερο ναό της Ελλάδας κατά τους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους. Ο ναός βρίσκεται νοτιοανατολικά της Ακρόπολης, περίπου 700 μέτρα από το κέντρο της Αθήνας. Ο ναός κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο και είχε 96 μέτρα μήκος στις άκρες του και 40 μέτρα στην ανατολική και δυτική πρόσοψη. Είχε 104 κολώνες Κορινθιακού ρυθμού, η κάθε μία 17 μέτρα ύψος, 2.6 μέτρα διάμετρο και βάρος 364 τόνους περίπου. 48 κολόνες στεκόταν σε τριπλή σειρά κάτω από τα αετώματα και 56 σε διπλή σειρά στα άκρα. Μόνο 15 από τις αρχικές κολόνες του ναού παραμένουν όρθιες σήμερα. Ο ναός ανασκάφηκε το 1889-1896 από τον Φράνσις Πένροουζ, της Βρεταννικής Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας, το 1922 από το Γερμανό αρχαιολόγο Γκάμπριελ Βέλτερ και από το 1960 από Έλληνες αρχαιολόγους με επικεφαλής τον Ιωάννη Τραυλό. Οι ενδείξεις που προκύπτουν από τις ανασκαφικές έρευνες χρονολογούν τις απαρχές της λατρείας του Διός στην περιοχή στους πρώιμους ιστορικούς χρόνους.