Το συγκεκριμένο Μαθησιακό Αντικείμενο εστιάζει στο κέντρο του γνωστού πίνακα "Προσκύνηση των Μάγων" του σπουδαίου Κρητικού ζωγράφου Μιχαήλ Δαμασκηνού (1535-1593). Ο Μιχαήλ Δαμασκηνός ίσως είναι ο πιό σημαντικός Κρητικός ζωγράφος φορητών εικόνων της β΄ πενηνταετίας του 16ου αιώνα. Εκτός από τη δεξιοτεχνία και τη μεγάλη του παραγωγικότητα διακρίνεται για τη σπάνια σε ζωγράφους της εποχής ικανότητα στη δημιουργία νέων συνθέσεων, οι οποίες εγκαινιάζουν νέα εικονογραφική παράδοση. Διακρίνεται ακόμη για την ευκολία να εκφράζεται συγχρόνως με διάφορους τρόπους και τεχνοτροπίες, από τη βυζαντινή άποψη έως τη μίμηση της ιταλικής ζωγραφικής τής εποχής του, καθώς και σ'όλη την κλίμακα ανάμεσα στις δύο ακραίες θέσεις. Ήξερε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των εκάστοτε πελατών του που ήταν είτε ορθόδοξοι είτε καθολικοί. Ο Μιχαήλ Δαμασκηνός αποτέλεσε πρότυπο για τους μεταγενέστερους ζωγράφους καθώς κατόρθωσε να μπολιάσει τη βυζαντινή ορθόδοξη πολιτιστική παράδοση της Κρήτης με αναγεννησιακές επιδράσεις του κυρίαρχου βενετικού στοιχείου. Έργα του που θεωρούμε γνήσια έχουν σωθεί περίπου 90, από τα οποία λιγότερα από τα μισά είναι ενυπόγραφα. Κ καλλιτεχνική του αξία αναγνωρίζεται και από το γεγονός ότι το όνομά του αναφέρεται μεταξύ των διάσημων Ελλήνων ζωγράφων στο έργο του Παναγιώτη Δοξαρά "Περί ζωγραφίας" (1726). Στην Προσκύνηση των Μάγων φαίνεται περισσότερο από κάθε άλλο έργο η επίδραση της αναγεννησιακής τέχνης στη ζωγραφική του Μιχαήλ Δαμασκηνού. Είναι εντυπωσιακό ότι η Παναγία και το Θείο Βρέφος βρίσκονται στην άκρη αριστερά αφήνοντας τον κεντρικό χώρο στους μάγους, τους λογχοφόρους, τους ιπποκόμους και τα άλογα. Την προσοχή μας σίγουρα κερδίζει ο μάγος με το στέμμα (σ' αυτόν εστιάζει και το Μαθησιακό μας Αντικείμενο), που ακολουθώντας την αναγεννησιακή συνήθεια κοιτάζει τον θεατή. Σύμφωνα με μια θεωρία ο εστεμμένος μάγος ίσως είναι ο ίδιος ο ζωγράφος.