Η αναπαραγωγή του έργου τέχνης που απεικονίζει τον μεγάλο Ιταλό ζωγράφο Βικέντιο Λάντσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εικονιστικός πόρος στη μελέτη του βίου και του έργου του. Ο Βικέντιος Λάντσας ως ζωγράφος στην Ελλάδα ασχολήθηκε με την τοπιογραφία και την απεικόνιση αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Με αυτή του τη δραστηριότητα συνέχισε το έργο περιηγητών των προηγούμενων αιώνων οι οποίοι καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ταξιδεύοντας στην Ελλάδα απεικόνιζαν τα αρχαία μνημεία και τις τοποθεσίες στην ρομαντική αναζήτηση αναβίωσης του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Με αυτή τους τη δραστηριότητα υπενθύμιζαν το ένδοξο παρελθόν τους στους υπόδουλους, ανύψωναν το ηθικό τους ενώ ταυτόχρονα ενίσχυαν το φιλελληνικό κίνημα. Προτείνουμε μια συνεργατική έρευνα (στο μάθημα της αισθητικής αγωγής αλλά και της ιστορίας) στην οποία οι ομάδες των παιδιών θα ερευνήσουν σχετικά διαχρονικά εικονογραφημένα λευκώματα περιηγητών (υπάρχουν και στο Φωτόδεντρο π.χ. Christopher Wordsworth ). Στη σειρά αυτών των δημιουργών μπορούν να ενταχθούν και οι δημιουργίες του Λάντσα. Παράλληλη έρευνα μπορεί να γίνει σχετικά με τους πρώτους εκπαιδευτικούς θεσμούς του νέου απελευθερωμένου ελληνικού κράτους (σχολεία, πανεπιστήμιο κλπ).Η έρευνα μπορεί να εστιάσει στο Σχολείο των Τεχνών που απετέλεσε τον πρόδρομο της ΑΣΚΤ. Από την επιλογή των πρώτων καθηγητών φαίνεται η προσπάθεια να εισαχθούν νεωτερικά στοιχεία από την Ευρώπη και να εμπλουτιστεί το εντόπιο εικαστικό ύφος πέραν από την Βυζαντινή παράδοση. Αυτή η δράση έχει αφενός ιστορικό-εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον και μπορεί να συνεισφέρει στη μελέτη της εξέλιξης των περιόδων της νεοελληνικής ζωγραφικής στο πλαίσιο του νέου ελληνικού κράτους. Η αρχή μπορεί να τοποθετηθεί στη λεγόμενη Σχολή του Μονάχου. Όλη αυτή η διαδικασία θα εισφέρει στους μαθητές στοιχεία σχετικά με τα πρώτα στάδια εξέλιξης της νεοελληνικής ζωγραφικής και με έναν από τους σημαντικούς δημιουργούς της.