Στο συγκεκριμένο μαθησιακό αντικείμενο παρουσιάζεται (2002) η εξωτερική όψη του σιδηρουργείου του Κώστα Αλεξόπουλου, που βρίσκεται στον Πύργο της Τήνου. Πρόκειται για ένα οικογενειακό εργαστήριο, στο οποίο ο Κώστας Αλεξόπουλος άρχισε να εργάζεται από το 1939. Εκεί κατασκευάζονται και επισκευάζονται τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι λατόμοι και οι μαρμαροτεχνίτες. Το εργαστήριο βρίσκεται κοντά στα χωριά του Πύργου, που προσφέρουν μια εξαιρετική πρώτη ύλη στους μαστόρους της Τήνου, η οποία σήμερα αποτελεί χωρίς καμία υπερβολή ένα τεράστιο υπαίθριο μουσείο μαρμαρογλυπτικής. Σ’ αυτό το μουσείο ο επισκέπτης μπορεί πανεύκολα να θαυμάσει πολλά αριστουργήματα της Τέχνης: από φεγγίτες και υπέρθυρα σπιτιών, σε οικόσημα αρχοντόσπιτων μέχρι τέμπλα εκκλησιών, καμπαναριά, κοιμητήρια, φρούρια, κρήνες, κ.α.
Εκτός από το υπαίθριο μουσείο, υπάρχει και το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας, στον Πύργο της Τήνου, που αποτελεί μοναδικό παράδειγμα παρουσίασης της τεχνολογίας του μαρμάρου, υλικού που κατέχει ιδιαίτερη θέση στην αρχιτεκτονική και την τέχνη της Ελλάδας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η μόνιμη έκθεση, που περιγράφει αναλυτικά και ζωντανά το πλέγμα εργαλειακού εξοπλισμού και τεχνικών μαρμαροτεχνίας, δίνει έμφαση στην προβιομηχανική και στην πρωτοβιομηχανική Τήνο, που αποτελεί το σημαντικότερο νεοελληνικό κέντρο μαρμαροτεχνίας. Παράλληλα, αναδεικνύει το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύχθηκαν τα τοπικά εργαστήρια.
Μερικοί από τους σπουδαίους Έλληνες γλύπτες που είχαν γενέτειρα την Τήνο ήταν ο Γιαννούλης Χαλεπάς, ο Δ. Φιλιππότης, ο Γ. Βιδάλης και ο Λ. Σώχος, ενώ η Σχολή Καλών Τεχνών του Πύργου εξακολουθεί να «παράγει» μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών και κυρίως μαρμαρογλυπτών. Αδιάψευστοι μάρτυρες της τέχνης των Τηνιακών μαρμαρογλυπτών μεταξύ άλλων είναι και το Ζάππειο, η Εθνική Βιβλιοθήκη, η Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο και το Αρχαιολογικό Μουσείο.