Διαβάζουμε στους μαθητές μας πώς ξεκίνησαν οι ανασκαφές στο χώρο του Κεραμεικού «Την άνοιξη του 1863, ένας εργάτης δούλευε κοντά στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Έβγαζε άμμο για την κατασκευή της οδού Πειραιώς, που τότε ανοιγόταν, όταν, μέσα σε παχύ στώμα λάσπης και άμμου του Ηριδανού, προσέκρουσε στο ανθεμωτό ακρωτήριο της μαρμάρινης στήλης του Αγάθωνος, που την αναγνώρισε ως αρχαία. Για να την αποκαλύψει, έσκαψε κατά μήκος της στήλης σε βάθος μέχρι 3,50 μέτρα. Όταν όμως διαπιστώθηκε ότι η στήλη σωζόταν ακόμη όρθια σε όλο της το ύψος, στην αρχική της θέση (in situ), ειδοποιήθηκε η Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, αρμόδια τότε για αρχαιολογικά θέματα. Στους επόμενους μήνες αποκαλύφθηκε ολόκληρη η σειρά των σωζόμενων ταφικών μνημείων, με όλο τον μαρμάρινο διάκοσμό τους, στη νοτιοδυτική πλευρά της Οδού των Τάφων και απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Οι τάφοι αυτοί, στο πέρασμα των χιλιετιών, είχαν καλυφθεί από επάλληλα στρώματα επιχώσεων, ύψους ακόμα και 9 μέτρων!» Το εκκλησάκι κατεδαφίστηκε το 1957 (ή το 1931). Στη συνέχεια επισκεπτόμαστε τον αρχαιολογικό χώρο, αφού προηγουμένως έχουμε βρει στο διαδίκτυο και τρισδιάστατες αναπαραστάσεις του τείχους των Αθηνών, του Διπύλου με τους πύργους του, της Ιεράς Πύλης και των τάφων. Επίσης, τονίζουμε ότι οι ανασκαφές στον Κεραμεικό προσφέρουν ακόμη συγκινήσεις και εκπλήξεις (βλ. 2012: τo στόμιο ενός πηγαδιού με επιγραφή που απευθύνει επίκληση προς το θεό Απόλλωνα: «ΕΛΘΕ ΜΟΙ Ω ΠΑΙΑΝ ΦΕΡΩΝ ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΑΛΗΘΕC»). Στη συνέχεια χωρίζουμε τους μαθητές μας σε ομάδες στις οποίες αναθέτουμε να εντοπίσουν τους «κρυμμένους θησαυρούς» και τα «μυστήρια» του Κεραμεικού. Στη συνέχεια η κάθε ομάδα μας ξεναγεί στον δικό της «θησαυρό» που μπορεί να είναι από μια επιγραφή, μια παρατήρηση ότι η οδός Ερμού βρίσκεται σε άλλο επίπεδο, ένα ποίημα του Παλαμά στο οποίο μιλά η γυναίκα του Αγάθωνος, μέχρι και μία χελώνα! από το μοναδικής αξίας οικοσύστημα των 40 στρεμμάτων στο κέντρο της Αθήνας! Τέλος, μαθαίνουν για τον όρο in situ στην αρχαιολογία και συνειδητοποιούν πόσο σημαντικός είναι.