Η τέχνη, στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, εμφανίστηκε ως είδος γλώσσας, μέσο δηλαδή επικοινωνίας, έκφρασης συναισθημάτων και ιδεών, ανάγκη του ανθρώπου να μετατρέψει τον αρχέγονο φόβο σε ρυθμό, να εξευμενίσει τα θεία-σύμβολα, να απεικονίσει τη φύση και τα πράγματα. Η τέχνη αποτελούσε και αποτελεί μια απελευθερωτική δραστηριότητα, διαμορφωτική και μεταποιητική. Αντικείμενο της τέχνης είναι το ωραίο, το αισθητικά ωραίο, η αξία του οποίου αλλάζει από εποχή σε εποχή και η ομορφιά εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο. Τα έργα τέχνης, πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα και τη τέρψη που παρέχουν αποτελούν και θαυμάσιες πηγές για γνώση και έρευνα της εποχής στην οποία δημιουργήθηκαν και παρέχουν, πολλές φορές, άμεσες πληροφορίες για το κοινωνικό –πολιτιστικό γίγνεσθαι. Ο αθλητισμός ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πλήθος έργων τέχνης με αθλητικό περιεχόμενο. Ο αθλητισμός ήταν στενά συνδεδεμένος με τη ζωή των αρχαίων Ελλήνων και αυτό αποδεικνύεται από την πλουσιότατη απεικόνιση αθλητικών σκηνών σε μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία, ανάγλυφα, ειδώλια, τοιχογραφίες και γλυπτά. Η αθλητική εικονογραφία αποκαλύπτει επίσης τον θαυμασμό που έτρεφε η αρχαία ελληνική τέχνη προς το καλοσχηματισμένο και αρμονικό σώμα, το αισθητικά ωραίο, το ιδανικό της καλοκαγαθίας, δηλαδή της παράλληλης και σύμμετρης ανάπτυξης σώματος και ψυχής. Άθληση, γυμνότητα, τέλειες αναλογίες, ρώμη και ομορφιά ήταν ένοιες ταυτόσημες για τους αρχαίους Έλληνες. Είναι, λοιπόν, αναπόφευκτες οι αναφορές σε ιστορικά έργα τέχνης της αρχαϊκής και κλασικής περιόδου τα οποία αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά και σφραγίζουν τη διττή σχέση αθλητισμού-πολιτισμού. Στη σύγχρονη εποχή, αν και ο αθλητισμός δεν αποτελεί κύρια πηγή έμπνευσης των καλλιτεχνών, ωστόσο υπάρχουν εξαιρέσεις ζωγράφων και γλυπτών που δημιουργούν έργα με αθλητικό περιεχόμενο ενώ παράλληλα, άλλες σύγχρονες μορφές τέχνης, όπως η φωτογραφία, ο κινηματογράφος και η γραφιστική παίρνο ...