Μέσα από την βιογραφία, υπό τη μορφή εικονογραφήματος (κόμικ), του Τζοακίνο Ροσσίνι, τα παιδιά προτρέπονται να ασχοληθούν με την μουσική, να ακούσουν τις όπερες του γνωστού Ιταλού συνθέτη και να γνωρίσουν τα κοινωνικά και ιστορικά πλαίσια της εποχής του 18ου και 19ουαιώνα στην Ιταλία. Παράλληλα τους δίνεται η ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με όλες τις μορφές Τέχνης. Με το έργο αυτό δίνεται η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να χρησιμοποιήσει σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, όπως την ομαδοσυνεργατική και τη χρήση της νέας τεχνολογίας. Τα παιδιά μπορούν να χωριστούν σε τετραμελείς ή πενταμελείς ομάδες και να μοιραστούν μεταξύ τους ρόλους, αναπαριστώντας χαρακτηριστικά γεγονότα από τη βιογραφία του συνθέτη, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλες τις μορφές της τέχνης μέσα στο πλαίσιο της διαθεματικότητας και παράλληλα να κατανοήσουν έννοιες από διάφορα άλλα γνωστικά αντικείμενα, όπως Ιστορία, Γεωγραφία, Γλώσσα, Μουσική, Θεατρολογία, Θρησκευτικά, Μαθηματικά, Αρχαία, Εικαστικά κλπ. Με την βοήθεια των εικόνων, τα παιδιά μπορούν να απομνημονεύσουν αυτόματα χωρίς να το επιδιώξουν ιστορικές πληροφορίες που θα χαραχθούν για πάντα στη μνήμη τους, λόγω της προσιτής και ψυχαγωγικής προσέγγισης που επιλέχτηκε από τους δημιουργούς του έργου. Στις ομάδες, τα παιδιά μπορούν να επιχειρήσουν να φτιάξουν τα δικά τους εικονογραφήματα με υλικά όπως ξυλομπογιές ή και με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, συμπληρώνοντας με δικό τους τρόπο μέρη από τη βιογραφία του Ροσσίνι. Μπορούν επίσης να τραγουδήσουν ή να εκτελέσουν με κάποιο μουσικό όργανο ένα έργο του Ροσσίνι, η να διασκευάσουν τα λόγια και τη μουσική του. Στην συνέχεια μπορούν να αξιολογήσουν όχι μόνο το ίδιο το βιβλίο αλλά και τα δικά τους δημιουργήματα. Αυτό θα ενισχύσει τη ικανότητα αυτοαξιολόγησης η οποία αποτελεί ένα από τα θεμέλια της ανάπτυξης ενός ολοκληρωμένου ατόμου. Έτσι, οι μαθητές μπορούν όχι μόνο να αποστηθίσουν ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται στην βιογραφία του Ροσσίνι και να τα κατανοήσουν σε βάθος, έχοντας μπει οι ίδιοι στη θέση των ατόμων που εμπλέκονται, αλλά και να δημιουργήσουν κάτι δικό τους, συνδυάζοντας ποικίλα γνωστικά αντικείμενα και μορφές τέχνης. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η μάθηση μέσα στην τάξη, που είναι και ο στόχος της σύγχρονης εκπαίδευσης. Το κυριότερο όμως είναι ότι τα παιδιά ενδέχεται τελικά να εμπνευστούν και να ακολουθήσουν δρόμους, που τους ανοίγονται ανάμεσα σε αυτούς της επιστήμης αλλά και της τέχνης.