Τα συγκεκριμένα σεμινάρια πάνω στην Τέχνη του Κινηματογράφου, πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο συνεχόμενων για 3 έτη Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων με την ίδια ομάδα μαθητών Γυμνασίου, οι οποίοι πριν αλλά και κατά τη διάρκεια παραγωγής μαθητικών ταινιών, έδειξαν ενδιαφέρον και για περαιτέρω εμβάθυνση στις τεχνικές αλλά και στην ιστορία του κινηματογράφου. Με απλές, σύντομες και εύληπτες παρουσιάσεις σε μορφή διαφανειών, συζητήθηκαν θέματα τεχνικά, όπως το καρέ, το κάδρο, ο άξονας, τα ρακόρ, ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκαν τα κυριότερα ιστορικά ρεύματα τα οποία αποδεδειγμένα τροφοδότησαν και συνεχίζουν να τροφοδοτούν με ιδέες αλλά και τεχνικές άλλες ταινίες επόμενων εποχών μέχρι και σήμερα. Στόχος αυτής της προσπάθειας ήταν να γίνει μια σύντομη ανασκόπηση στους βασικότερους σταθμούς της εξέλιξης του κινηματογράφου - της λαϊκότερης ίσως μορφής τέχνης - αλλά και μία τεχνική ανάλυση που μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε τους τρόπους δημιουργίας εικόνων, ιδεών μα και συναισθημάτων, μέσω απλών τεχνικών που ίσως δεν έχουμε παρατηρήσει μόνοι μας. Οι μαθητές συνειδητοποιούν ότι ο κινηματογράφος και οι Τέχνες γενικότερα, δεν πρέπει να θεωρούνται ως "υψηλές" και δυσθεώρητες, ελιτίστικες εκφάνσεις μιας μειοψηφίας "καλλιτεχνών" που δεν αφορούν το γενικό πληθυσμό, αλλά αντίθετα, ακόμα και στα πλαίσια μιας απλής μαθητικής ταινίας, υπάρχει ο τρόπος και οι τεχνικές ακόμα και για έναν ερασιτέχνη να μπορέσει να δημιουργήσει ένα όχημα μέσω του οποίου να εκφράσει τις ιδέες και τις εικόνες του για τον κόσμο, να εκφραστεί κινηματογραφικά/καλλιτεχνικά δηλαδή ακόμα και ένας αρχάριος. Η σύνδεση όλων αυτών με την παγκόσμια ιστορία και πώς αυτή επηρέασε καταλυτικά τα διάφορα κινηματογραφικά ρεύματα (εξπρεσιονισμός, νεορεαλισμός κλπ) δίνει επίσης την αντίληψη στους μαθητές ότι η ιστορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το πνεύμα του καιρού (zeigeist) και την ψυχοσύνθεση ενός λαού σε μια δεδομένη ιστορική συγκυρία. Η επήρεια - συνειδητή ή όχι - των ιστορικών γεγονότων σε αναρίθμητες εκφάνσεις ενός λαού φαίνεται σχεδόν ανάγλυφα μέσα στις ταινίες που αυτός ο λαός παράγει σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Αυτό οδηγεί τους μαθητές και σε μια πιο "εμπειρική", χειροπιαστή σχέση με την νεώτερη Ιστορία, η οποία διαφαίνεται - περισσότερο ή λιγότερο - σε διάφορες ταινίες που παρακολουθούν, και μέσα από αυτές τις ταινίες "ζουν" την ιστορία της εποχής. Τέλος, οι μαθητές - όσο βλέπουν περισσότερες ταινίες - αρχίζουν να διακρίνουν τί είναι αυτό που τους αρέσει ή όχι σε αυτή την ταινία. Τί είναι αυτό που ξεχωρίζει μια κλασική "καλή" ταινία από μια ταινία που έχει ως στόχο την άμεση κατανάλωση και μόνο. Καλλιεργούν το αισθητήριό τους και την αισθητική τους, ξεχωρίζοντας τις μεγάλες δημιουργίες από προϊόντα εύκολης και ευτελούς συγκίνησης. Μετατρέπονται δηλαδή από παθητικοί θεατές σε ενεργούς και συνειδητούς κινηματογραφόφιλους, με άποψη αλλά και απαιτήσεις στην αισθητική τους.