Τόσο το παρόν μαθησιακό αντικείμενο, όσο και τα περισσότερα έργα του Pasieka, θυμίζουν ένα διαρκές παιχνίδι, συχνά διασκεδαστικό και την ίδια στιγμή σοβαρό, όπως σοβαρά είναι όλα τα παχνίδια, «ίσως μάλιστα κατά έναν παράξενο τρόπο, τα πιο διασκεδαστικά και εύθυμα παιχνίδια είναι συνήθως τα σοβαρότερα» ισχυρίζεται ο ίδιος και μας προσκαλεί να παίξουμε στο παιχνίδι του, που όπως όλα τα παιχνίδια, έχει συμπαίκτες, κανόνες, είναι διασκεδαστικό, προσφέρει τη δυνατότητα μιας διαρκούς αναζήτησης σε περιβάλλοντα ανοίκεια, και κυρίως επιφυλάσσει εκπλήξεις. Στο τέλος, βέβαια, μένουν τα ίχνη μιας πορείας μοναχικής και η ελευθερία μιας προσωπικής ανάγνωσης που είναι διαφορετική για τον καθένα. Προτείνεται λοιπόν να μπούνε οι μαθητές μας σε αυτό το παιχνίδι και να επιχειρήσουν να αποκωδικοποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο ο ζωγράφος επιχειρεί να συμπληρώσει την πραγματικότητα, όπως διατείνεται. Η πραγματικότητα και ο τρόπος που την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας ή και ο τρόπος με τον οποίο τη συμπληρώνει είναι ένα ζήτημα που άπτεται και της Φιλοσοφίας. Ο διδάσκων θα ενθαρρύνει τους μαθητές του να δώσουν τις δικές τους απόψεις και ερμηνείες.