Πρόκειται για έναν πίνακα ζωγραφικής που ανήκει στον Εδουάρδο Σακαγιάν, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής παραστατικής ζωγραφικής. Με αρμένικη καταγωγή και τούρκικη υπηκοότητα ο Σακαγιάν ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου αντιμετωπίζει τις δυσκολίες ενός παιδιού που φέρει διαφορετικά από τα κυρίαρχα πολιτισμικά και γλωσσικά στοιχεία. Σε πρόσφατη συνέντευξή του (To Bήμα, 27/1/2013) αναφέρει <<Βίωσα ένα μπάχαλο διγλωσσίας και δίπολου, μία πραγματικότητα που ούτε οι ίδιοι οι γονείς μου ήξεραν πώς να διαχειριστούν - παρ' ότι ήταν άνθρωποι καλλιεργημένοι>>. Το ζήτημα της ταυτότητας και της ετερότητας, της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας απασχολεί τον καλλιτέχνη στο συγκεκριμένο έργο του. Πρόκειται για έναν διάλογο ζωτικής σημασίας με τον εαυτό του. Αποστασιοποιείται από τον ίδιο, ώστε να μπορεί να διακρίνει τα θετικά και κυρίως τα αρνητικά του χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα και το έργο του. Η διπλή διάσταση του εαυτού μπορεί να αφορά επίσης τον ίδιο και την εικόνα που έχουν σχηματίσει οι άλλοι για αυτόν. Η ταυτότητα είναι προϊόν συνεχούς αλληλεπίδρασης του εαυτού και των άλλων. 100 x 100, Λάδι σε καμβά.