Η παραστατική και ανθρωποκεντρική ζωγραφική της Καφίδα Ιωάννας καταγράφεται και στο έργο που αφορά την αποτύπωση της μορφής της. Το έργο έχει ρεαλιστικά στοιχεία, όσον αφορά την επιλογή των χρωμάτων και την αναγνωσιμότητα των στοιχείων που χρησιμοποιεί, την πλαστικότητα της φόρμας και τη φυσική υφή των υλικών. Το εικονιζόμενο πρόσωπο δεν κοιτά ευθέως το θεατή αλλά έχει τα μάτια χαμηλωμένα, μια στάση που σχετίζεται με την εξερεύνηση του «εσωτερικού εαυτού» και την τοποθέτησή της ζωγράφου απέναντι στο κοινό της. Η φιγούρα εκπέμπει μια ζωντάνια που έρχεται σε αντίθεση με τη σοβαρότητα της έκφρασής της, στοιχείο-πρόκληση για την προσέγγισή της.