Δοξαστικοί ονομάζονται οι εκκλησιαστικοί ύμνοι που ψάλλονται στο τέλος των στιχηρών και των αποστίχων τροπαρίων, προτάσσοντας μια μικρή δοξολογία στον άγιο ή στην εορτή που αναφέρονται. Το συγκεκριμένο χειρόγραφο βυζαντινής παρασημαντικής περιλαμβάνει το Δοξαστικό της Κασσιανής «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή», Δοξαστικό των Αποστίχων του Όρθρου της Μ. Τετάρτης σε ήχο Πλάγιο του Τετάρτου.