Σε ένα μάθημα ΣΕΠ είναι δυνατό να εφαρμοστούν τα εξής; α) Αφού αναφερθούμε στην τέχνη του ξυλουργού, τονίζουμε το γεγονός ότι οι παλαιότεροι τεχνίτες δούλευαν με φυσικά υλικά που τις περισσότερες φορές έβρισκαν στο κοντινό τους φυσικό περιβάλλον είτε επρόκειτο για πέτρα ή για ξύλο. Αυτές οι πρακτικές απέδιδαν αισθητικά, οικολογικά και οικονομικά. Σήμερα αντιθέτως υπερκαταναλώνουμε πλαστικά και συνθετικά υλικά, όπως η μελαμίνη, το MDF, οι μοριοσανίδες και το κόντρα πλακέ. Συζητούμε για τις επιπτώσεις που έχουν αυτά στην αισθητική μας, την υγεία, το περιβάλλον και την οικονομία μας. Αντιπαραβάλλουμε τα χειροποίητα μοναδικά έργα με τα βιομηχανοποιημένα έργα μαζικής κατανάλωσης που μας κατακλύζουν και ζητάμε να γράψουν τις σκέψεις τους, β) Αναθέτουμε σε μαθητές μας να πάρουν συνεντεύξεις από τεχνίτες, γ)Αναφέρουμε στους μαθητές μας την παροιμία των παλιών μαστόρων «Μη κοιτάς τα μαύρα χέρια , κοίτα τα άσπρα* στα κεμέρια**» (* νομίσματα, **πορτοφόλια) παροτρύνοντάς τους να ασχοληθούν με την ξυλογλυπτική όχι μόνο ως δημιουργική απασχόληση, που μέσω της εργασιοθεραπείας θα τους αποφορτίζει ωφελώντας τους ψυχικά, αλλά και ως επάγγελμα, δ) Τέλος, παρέχομε πληροφορίες σχετικά με το επάγγελμα του ξυλουργού (το αντικείμενο της δουλειάς του, τις προϋποθέσεις για την άσκησή του και για τους εκπαιδευτικούς φορείς που προσφέρουν την κατάλληλη επαγγελματική κατάρτιση).