Τσιγκογραφία, στην οποία απεικονίζεται η ηθοποιός Κυβέλη (Σμύρνη, 13 Ιουλίου 1888 – Αθήνα, 26 Μαΐου 1978). Δημιουργός του έργου ήταν ένας από τους παλιότερους τσιγκογράφους, ο Ελευθέριος Γ. Καζάνης. Η τσιγκογραφία είναι τεχνική των γραφικών τεχνών, χρησιμοποιείται από τον 19ο αιώνα και ανήκει στη γενική κατηγορία της αναγλυφοτυπίας / υψιτυπίας, γιατί τυπώνεται ό,τι εξέχει από τη μεταλλική επιφάνεια. Το έργο ανήκει στη Νεοελληνική Εικονιστική Προσωπογραφία, συλλογή στην οποία περιλαμβάνονται σε ψηφιακή μορφή προσωπογραφίες διακεκριμένων Ελλήνων. Η συλλογή αυτή αποτελεί τμήμα του Πανδέκτη, του ψηφιακού θησαυρού πρωτογενών τεκμηρίων της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού. Η Κυβέλη ήταν μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς και επί σειρά ετών κυριάρχησε σε κωμικούς και δραματικούς ρόλους μαζί με τη σύγχρονη και εφάμιλλή της ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη. Οι δυο τους αποτέλεσαν τα «ιερά τέρατα» του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Μεγάλωσε με θετούς γονείς σε μεσοαστικό περιβάλλον και πριν ακόμα συμπληρώσει τα δεκαπέντε της χρόνια είχε εγγραφεί στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου. Το καλλιτεχνικό της ταλέντο αναγνωρίστηκε γρήγορα αλλά η καθολική αναγνώριση από το κοινό και τους κριτικούς ήρθε με τις παραστάσεις «Άλκηστη» του Ευριπίδη, «Αγριόπαπια» του Ίψεν και «Λοκαντιέρα» του Γκολντόνι. Οι πολιτικές πεποιθήσεις των δύο πρωταγωνιστριών, Κυβέλης και Κοτοπούλη, είχαν ως αποτέλεσμα οι θεατρικές τους παραστάσεις να αποτελούν πολιτικά γεγονότα. Οι βενιζελικοί χειροκροτούσαν την Κυβέλη και οι αντιβενιζελικοί τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Οι θαυμαστές τους πολλές φορές προκαλούσαν επεισόδια, όταν συναντιόντουσαν μετά τις θεατρικές παραστάσεις στους αθηναϊκούς δρόμους. Ο τρίτος κατά σειρά γάμος της Κυβέλης έγινε με τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό, Γεώργιο Παπανδρέου, και ως σύζυγός του κυριαρχούσε στην κοινωνική ζωή της Αθήνας.