Κείμενο του Ιωάννη Δεληκατερίνη, το οποίο προέρχεται από το Ημερολόγιον Σκόκου (σελίδες 91-96, Τόμ. 30, Αρ. 0 (1915). Με υπέρτιτλο «Εικόνες και αναμνήσεις από τον πόλεμον», περιγράφονται ανθρώπινες ιστορίες με τρόπο σκωπτικό, στις οποίες καταλυτικό ρόλο έπαιξε η αλληλογραφία και συγκεκριμένα η βραδύτητα παράδοσής της στον παραλήπτη. Το Ημερολόγιον Σκόκου —ο πλήρης και ακριβής τίτλος του οποίου είναι Εθνικόν Ημερολόγιον Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν—κυκλοφόρησε ανάμεσα στα έτη 1885 και 1918, αποτελώντας το μακροβιότερο του είδους του.