Άρθρο του 1914 από το Ημερολόγιο Σκόκου του Κωνσταντίνου Φ. Σκόκου (1854-1929), όπου περιλαμβάνονται γνώμες ευρωπαίων λογίων, όπως της Ιουλιέττας Αδάμ, Γαλλίδας λογοτέχνη και πολιτικού, και του Ερνέστου Ρενάν, Γάλλου ιστοριογράφου και φιλοσόφου, για τη Μακεδονία και την ελληνικότητά της. Στις σελίδες του συγκεκριμένου ημερολογίου φιλοξενήθηκαν τα σημαντικότερα ονόματα της σύγχρονής του ελληνικής λογοτεχνίας και ήταν το δημοφιλέστερο και μακροβιότερο έντυπο της εποχής του. Το τελευταίο του τεύχος κυκλοφόρησε το 1918, τριάντα τρία χρόνια μετά από την έναρξη της κυκλοφορίας του, ενώ οι αναγνώστες του δεν περιορίζονταν στην Αθήνα και στον τότε μικρό ελλαδικό χώρο, αλλά επεκτεινόταν σε όλη την ελληνική διασπορά. Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησαν στη διακοπή της κυκλοφορίας του περιοδικού, γιατί ήταν πλέον "μια περιττή πολυτέλεια" για τη χώρα.