Το παρόν μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας, ώστε οι μαθητές να γνωρίσουν μια πτυχή της καθημερινής ζωής της Αθήνας, στα τέλη του 19ου αιώνα. Η γλαφυρή περιγραφή του κειμένου θα έδινε το έναυσμα στους μαθητές να αναζητήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των καφενείων της πρωτεύουσας και να συνειδητοποιήσουν τον ρόλο που διαδραμάτισαν στη ζωή των Αθηναίων της εποχής εκείνης ως χώροι πολιτικών ζυμώσεων και συναθροίσεων. Επίσης, συστήνεται οι μαθητές να προβούν σε σύγκριση με τη σημερινή εποχή και να περιγράψουν τη μορφή που έχουν τα σύγχρονα καφενεία. Προτείνεται να αναζητήσουν ονομασίες παλιών αλλά και σύγχρονων καφενείων ή σύγχρονων νεανικών καφενείων, των λεγόμενων καφέ. Μέσα στο κείμενο του Θ. Βελλιανίτη αναφέρονται τα ονόματα γνωστών καφενείων της εποχής, όπως το «Καφενείον, Η Ωραία Ελλάς», «Το πράσινο δενδρί», «Το Παυσίλυπον» και ο «Κήπος του Κλαυθμώνος». Στη συνέχεια, οι μαθητές θα μελετήσουν τις ονομασίες και θα τις σχολιάσουν, επισημαίνοντας διαφορές στις αντιλήψεις ανάμεσα στο σήμερα και το χθες. Επιπλέον, προτείνεται να διερευνηθεί ο ρόλος της πολιτικής στην καθημερινή ζωή του Έλληνα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Επίσης, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα καφενεία ήταν παράλληλα χώροι ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Οι μαθητές θα αναζητήσουν σημερινούς τρόπους ψυχαγωγίας και θα εντοπίσουν πως διαφοροποιούνται οι σύγχρονοι από τους παραδοσιακούς. Ένα στοιχείο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στα παραδοσιακά καφενεία του 19ου αιώνα σύχναζαν μόνο οι άνδρες και όχι οι γυναίκες. Οι μαθητές μέσω σύγκρισης με τη σημερινή εποχή θα καταλήξουν σε συμπεράσματα για τη διαφοροποίηση του ρόλου της γυναίκας μέσα στην πάροδο των αιώνων και θα αντιληφθούν ότι η θέση της γυναίκας έχει βελτιωθεί, τουλάχιστον σε πολλές χώρες. Το φεμινιστικό κίνημα απέδωσε καρπούς και η ισότητα των δύο φύλων είναι μια μάχη που δεν έχει λήξει οριστικά αλλά που καθημερινά κερδίζει έδαφος απέναντι σε παλιές νοοτροπίες και προκαταλήψεις. Ακόμα, το παρόν μαθησιακό αντικείμενο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά τη διδασκαλία του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας με σκοπό να αναγνωστεί το κείμενο ή τουλάχιστον κάποια αποσπάσματά του στη γλώσσα της εποχής εκείνης. Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές θα αντιλαμβάνονταν τα διαφορετικά στάδια από τα οποία διήλθε η ελληνική γλώσσα, μέχρι να αποκτήσει τη σημερινή της μορφή. Τέλος, το συγκεκριμένο κείμενο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με σκοπό την εύρεση των ιδεολογικών στοιχείων που απορρέουν από την περιγραφή του συγγραφέα. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι, επειδή το συγκεκριμένο αντικείμενο παρουσιάζει πολλές πτυχές και προεκτάσεις, θα ήταν προτιμότερο να μελετηθεί διαθεματικά με τη βοήθεια του μαθήματος της Ιστορίας, της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας ή μέσα στο πλαίσιο ενός σχεδίου εργασίας (project). Με τον τρόπο αυτό θα μελετηθεί πολύπλευρα και θα αποφευχθεί ο κατακερματισμός της γνώσης.