Πρόκειται για διήγημα του Δ. Χ. Μοσχονά, που δημοσιεύτηκε το 1907 στη Νέα Ζωή και βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Η Νέα Ζωή είναι λογοτεχνικό περιοδικό που εκδίδονταν από τα τέλη του 19ου ως τις αρχές του 20ου αιώνα στην Αλεξάνδρεια. Το διήγημα έχει ως θέμα του το γάμο ενός κλέφτη στην Κρήτη την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Κλέφτες, ονομάζονταν τα μέλη ένοπλων παράνομων ομάδων, οι οποίοι ζούσαν στα βουνά. Οι συνθήκες διαβίωσης των κλεφτών ήταν δύσκολες, γιατί αναγκάζονταν να κρύβονται και να βρίσκονται συνεχώς σε επιφυλακή. Μέχρι την έναρξη της επανάστασης του 1821, οι κλέφτες και οι αρματολοί αποτέλεσαν τη μοναδική στρατιωτική δύναμη της Ελλάδας, η οποία μπορούσε να πολεμήσει επιτυχώς τους κατακτητές με την τακτική του κλεφτοπολέμου. Κλέφτης είναι και ο Πέτρος, ο ήρωας του διηγήματος, που διακρίνεται για την ανδρεία, τη γενναιότητα και την παλικαριά του και παντρεύεται σε συνθήκες μάχης την εκλεκτή της καρδιάς του, τη Χρυσούλα. Το διήγημα είναι ευσύνοπτο, με αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο, λίγες περιγραφές και σύντομους διαλόγους μεταξύ των προσώπων.