Πρόκειται για διήγημα του Χρήστου Χριστοβασίλη, που περιέχεται στο ημερολόγιο Σκόκου και βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου των Πατρών. Ο Κωνσταντίνος Σκόκος γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και δημοσίευσε ευθυμογραφήματα, χρονογραφήματα, ηθογραφικά κείμενα και σατιρικούς στίχους. Έγινε γνωστός στο χώρο των γραμμάτων με το εικονογραφημένο Εθνικόν Ημερολόγιον Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν (γνωστό ως Ημερολόγιον Σκόκου), που εξέδιδε για τριανταδύο χρόνια (1886-1918). Ο Χρήστος Χρηστοβασίλης (1861-1937) γεννήθηκε στο Σουλόπουλο Καλαμά της Ηπείρου και ήταν γιος του εύπορου κτηματία Αναστάσιου Βασιλείου. Παππούς του ήταν ο Χρήστος Βασιλείου (από όπου το ψευδώνυμο του λογοτέχνη), άρχοντας του Σουλόπουλου το 19ο αιώνα. Πήρε μέρος σε επαναστατικά κινήματα στη γενέτειρά του και καταδικάστηκε σε θάνατο από τις τουρκικές αρχές, αλλά δραπέτευσε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία. Εκλέχτηκε βουλευτής Ιωαννίνων το 1926 και το 1935 με το Λαϊκό Κόμμα και από το 1923 ως το θάνατό του διηύθυνε την έκδοση του περιοδικού Ηπειρωτικά Φύλλα. Βραβεύτηκε για το λογοτεχνικό του έργο από το Υπουργείο Παιδείας και τιμήθηκε με το χρυσό Σταυρό του Σωτήρα για την πατριωτική του δράση. Στο Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, το λογοτεχνικό έργο του χαρακτηρίζεται ως ηθογραφικό και λαογραφικό, γραμμένο στη δημοτική γλώσσα και με έντονη την παρουσία ειδυλλιακών και φυσιολατρικών στοιχείων, καθώς επίσης στοιχείων επιτηδευμένης και σκόπιμα "απλής και αφελούς" γραφής. Το παρόν διήγημα ανήκει στα Ηπειρωτικά διηγήματα και στο τέλος του κειμένου αναγράφεται τοπικός και χρονικός προσδιορισμός (Σούλι, 5 Φλεβαριού 1916). Το θέμα του διηγήματος είναι η αδελφοποίηση έξι οικογενειών Αρβανιτών. Με χαρακτηριστικές λεπτομέρειες και σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, παρουσιάζονται ήθη, έθιμα και χαρακτηριστικά της εποχής και δίνονται πληροφορίες για ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα.