Πρόκειται για λιθογραφία, στην οποία εικονίζεται ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. ΄Ηταν διπλωμάτης, πολιτικός και αγωνιστής του 1821 και αρχηγός του αγγλικού κόμματος στα μετεπαναστατικά χρόνια. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με ικανότητες που επαινέθηκαν ακόμη κι από τους αντιπάλους του. Φρόντισε για τη σύναψη του πρώτου αγγλικού δανείου, για το οποίο κατηγορήθηκε, πετυχαίνοντας όμως μ' αυτόν τον τρόπο την ενεργή συμμετοχή των Άγγλων στο ελληνικό ζήτημα. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1791 στο Μέγα Ρεύμα (νυν Αρναούτκιοϊ), προάστιο της Κωνσταντινούπολης. Με το ξέσπασμα της επανάστασης του '21 ο Μαυροκορδάτος εξόπλισε ένα πλοίο, έπλευσε από το Λιβόρνο στην Μασσαλία, πήρε μαζί του Έλληνες της Ευρώπης και φιλέλληνες και ανεχώρησε για την Πάτρα πιστεύοντας ότι είχε ελευθερωθεί. Στην πορεία όμως έμαθε ότι βρισκόταν ακόμα στα χέρια των Οθωμανών, γι' αυτό εγκαταστάθηκε στο Μεσολόγγι. Εκεί άρχισε αμέσως τις ενέργειες για τοπική πολιτική οργάνωση. Συναντάται με τον Δημήτριο Υψηλάντη τον Αύγουστο του '21, ορίζεται πληρεξούσιός του και συγκαλεί την «Συνέλευσιν της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος», της οποίας εκλέγεται πρόεδρος. Η διαφωνία του με τον Δημήτριο Υψηλάντη και η επακόλουθη συμμαχία του με τους προεστούς του δίνουν την ευκαιρία αλματώδους προώθησης: εκλέγεται πρόεδρος της πρώτης Εθνικής Συνέλευσης της Επιδαύρου (που την 1ην Ιανουαρίου 1822 ψήφισε το «Προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος» και στις 15 Ιανουαρίου εξέδωσε την περίφημη «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Ελληνικού Έθνους»), πρόεδρος την ίδια μέρα του Εκτελεστικού Σώματος και αργότερα του Βουλευτικού. Η σύντομη Διακήρυξη που προτάσσεται στο «Προσωρινό Πολίτευμα» («πεμπτουσία της αρχής των εθνοτήτων») συντάχθηκε από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον στενό του συνεργάτη Αναστάσιο Πολυζωίδη. Αποσύρθηκε στη Αίγινα όπου και πέθανε, τυφλός και φτωχός το 1865 από γεράματα. Ο Μαυροκορδάτος θεωρούνταν ήρωας για τα κατορθώματα του και τη συμμετοχή του στην πολιτική.