Πρόκειται για εικόνα και κείμενο γελοιογραφίας, που βρίσκεται στο «Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον» του Κωνσταντίνου Σκόκου. Δημοσιευμένο στον 16ο τόμο, της σελίδας 262, του έτους 1901. Σατιρίζεται ο θεσμός της προίκας, ο οποίος υπήρχε από τα αρχαία χρόνια και αποτελούσε σημαντική οικονομική ενίσχυση για τον σύζυγο. Οι γονείς κάθε κοπέλας προσπαθούσαν από τη μικρή ηλικία της μέχρι τη στιγμή που θα την πάντρευαν, να συλλέξουν όση περισσότερη προίκα μπορούσαν για να παντρευτεί. Συνήθως η προίκα αποτελούνταν από ρούχα, αλλά οι πιο εύποροι έδιναν κοσμήματα, κτήματα γης, ζώα, καθώς και κατοικίες. Στην ουσία η προίκα ήταν μια αποζημίωση στον άντρα, καθώς εξασφάλιζε την ελάφρυνση της οικογένειας σε πολλούς τομείς και του συζύγου από τα βάρη της. Με το πέρασμα των χρόνων εξέλειψε ο θεσμός αυτός και τελικά καταργήθηκε με νόμο που θεσπίστηκε επί κυβερνήσεως Α. Παπανδρέου, το 1983.
Πρόκειται για εικόνα και κείμενο γελοιογραφίας, που βρίσκεται στο «Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον» του Κωνσταντίνου Σκόκου. Δημοσιευμένο στον 16ο τόμο, της σελίδας 262, του έτους 1901. Σατιρίζεται ο θεσμός της προίκας, ο οποίος υπήρχε από τα αρχαία χρόνια και αποτελούσε σημαντική οικονομική ενίσχυση για τον σύζυγο. Οι γονείς κάθε κοπέλας προσπαθούσαν από τη μικρή ηλικία της μέχρι τη στιγμή που θα την πάντρευαν, να συλλέξουν όση περισσότερη προίκα μπορούσαν για να παντρευτεί. Συνήθως η προίκα αποτελούνταν από ρούχα, αλλά οι πιο εύποροι έδιναν κοσμήματα, κτήματα γης, ζώα, καθώς και κατοικίες. Στην ουσία η προίκα ήταν μια αποζημίωση στον άντρα, καθώς εξασφάλιζε την ελάφρυνση της οικογένειας σε πολλούς τομείς και του συζύγου από τα βάρη της. Με το πέρασμα των χρόνων εξέλειψε ο θεσμός αυτός και τελικά καταργήθηκε με νόμο που θεσπίστηκε επί κυβερνήσεως Α. Παπανδρέου, το 1983.