Κείμενο του Νικόλαου Βασιλειάδη, που δημοσιεύτηκε στο "Ημερολόγιον Σκόκου" το 1914, το οποίο αναφέρεται στην παιδική ανάμνηση του συγγραφέα από τον εορτασμό της Αποκριάς στην περιοχή του Φαναρίου της Πόλης, όταν ένας ξυλοπόδαρος γυρνούσε τις γειτονιές, διασκεδάζοντας μικρούς και μεγάλους. Εξαιτίας του μεγάλου θαυμασμού που ένιωθαν τα παιδιά γι' αυτόν, τον είχαν ονομάσει "Κανάρη".